in Ayutthaya, 100km ten noorden van Bangkok, liggen de ruïnes van een enorm tempelcomplex. Bovendien zijn er diverse activiteiten, wat Ayutthaya ook voor kinderen leuk maakt
We reizen naar Ayutthaya vanuit Kanchanaburi. Helaas is er geen directe treinverbindinge, dus kiezen we voor een minivan. Na de lunch komt die ons ophalen.
De reis verloopt voorspoedig en na 2,5 uur staan we voor ons nieuwe onderkomen: Prom Tong Mansion.
En wat een welkom krijgen we hier. Onze rugzakken werden door twee kleine Thaise vrouwtjes omhoog getild.
Achter ons aan kwam de eigenaresse met een dienblad met water en
thee. en toen we even lagen te rusten kwamen ze een bord vol vers fruit
brengen.
Het guesthouse ziet er ook nog eens heel mooi uit. Mooie decoraties
(vooral houtsnijwerken met olifanten), grote bedden en nog wat ruimte
voor de jongens om te spelen.
Bovendien is er beneden een groot aquarium met Nemo, Dory en de meeste andere vriendjes uit de tekenfilm. Wat wil je nog meer?
‘s Avonds lopen we een klein stukje over een markt die ter gelegenheid is van het candle festival. Dit heeft te maken met de regentijd en de monniken die vroeger in de regentijd niet naar buiten mochten.
In die tijd was er nog geen elektriciteit en kregen de monnikken tijdens dit festival kaarsen en kandelaars van de mensen.
We wandelen wat langs mooi verlichte ruïnes en over een avondmarkt waar de locals komen eten. Hier kopen we chocoladetaartjes die we bij het guesthouse opeten. Zeb en Tycho vinden ze heerlijk. Morgen maar weer naar de markt, denk ik.
Zelfs nu het avond is loopt het zweet nog met straaltjes langs ons hoofd. Na een ruime week had ik wel verwacht dat we ondertussen wat aan de warmte gewend zouden zijn. Maar dat is nog niet helemaal het geval.
De volgende dag is het eerst tijd voor ontbijt. Dit wordt geserveerd op de sfeervolle begane grond van PromTong Mansion. Alleen is het jammer dat er nu net een nest wespen in de buurt is gekomen, die ons lastigvallen.
Geen nood, we mogen het ontbijt meenemen naar onze kamer, waar het een beetje behelpen is maar goed.
Even later bespreken we met de eigenaresse een boottripje wat de jongens wel leuk zullen vinden.
Wat schetst onze verbazing, dat ze even later komt vertellen dat de trip gratis is, vanwege de overlast van de wespen.
We kunnen zeggen wat we willen, maar ze staat erop. En, als we even nadenken heeft ze nog gelijk ook. Dit soort service vindt je bijna nergens, en het zorgt ervoor dat we de uitstekende service van PromTong Mansion zeker na zullen vertellen. Bij deze dus.
Met de tuktuk worden we naar de boot gebracht. En even later varen we met een longtailboot naar het olifantenkamp.
Dit kamp is er als opvang voor bejaarde en zwangere olifanten. Door wat geld te betalen voor het maken van foto’s, kan de opvang de dieren van voedsel voorzien.
Het is geweldig om daar rond te mogen lopen en de jonge olifanten te voeren. Tycho vindt het voeren ook wel leuk, maar Zeb vindt dat toch wel een beetje te spannend.
Helaas hebben we geen tijd genoeg om te wachten tot de olifanten gaan badderen in de rivier. Dat vinden de jongens wel erg jammer.
We varen verder naar een tempel, waar het erg druk is. Het is geen ruïne, maar één die gewoon in gebruik is.
We doen mee met het luiden van wat bellen, maar verder zijn de jongens er vrij snel klaar mee.
De tuin eromheen vinden ze interessanter met diverse beelden van dieren en wat waterpartijen.
Ondertussen voelt Zeb zich een beetje beroerd. Hij klaagt over een zere buik. Het is vandaag ook zo heet.
Waarschijnlijk toch wat te weinig gedronken. Na een grote fles Fanta is ie weer het mannetje.
Bij de tempel is een kleine drijvende markt. Hier kopen we wat snoepjes en drinken.
We zien ook een heleboel grote vissen die gevoerd worden door de toeristen die hier lopen. Een prachtig gezicht om die joekels rond te zien spartelen.
Soms gaan ze zo tekeer dat zo ons nat spetteren.
Tycho vindt de vissen erg grappig en wil ze ook voeren. Voor 10 Baht kopen we een grote zak voer waarmee hij een hele tijd zoet is.
Inmiddels is het weer erg warm geworden. En de rest van de stops zijn allemaal tempels, wat de jongens ook niet erg enthousiast meer maakt.
Het varen in de boot vinden ze nog wel leuk, en ze komen nog in actie als er wat anders te zien is dan de tempels. Zoals een paar poezen waar ze mee kunnen spelen.
Patrick loopt dus braaf alleen achter de rest aan om de tempels te bekijken. Hij ziet wat ruïnes, een Chinese tempel en een grote boedha in een moderne tempel waar het erg druk en bloedheet is.
Het moet gezegd: ze hebben een set zeer diverse tempels uitgekozen. Maar voor ons hadden het er gerust 2 minder mogen zijn.
Na de tour trekken we snel onze zwemkleding aan en gaan zwemmen bij het buur guesthouse (Sherwood).
We dobberen daar de hele middag lekker in het water.
We maken daarbij nog kennis met een meisje dat alleen 2 maanden door Z.O. Azië reist, dapper hoor.
Zeb en Tycho vinden haar ook erg leuk, omdat ze nog even met hen in het water speelt.
‘s Avonds lopen we nog een rondje over het festival terrein. We hoorden dat er ook een gedeelte is met wat kermis attracties. Dat hadden we de eerste avond gemist.
En zo genieten de jongens van een ritje in de auto’s en het mini reuzenrad. Met dieselmotortjes aangedreven en elastieken houden de boel bij elkaar. Ook de Bingo en pijltjes gooien doen wat ouderwets aan, maar dat mag de pret niet drukken.
Daarna eten we wat bij Nut’s place. De eigenaar is leraar op een Thaise school, heeft een restaurant en is bezig om een boek te schrijven. Hij zit dus vol verhalen, en het eten smaakte ook nog eens prima.
De volgende dag is onze laatste in Ayuthaya.
In de ochtend besluiten we naar een floating market te gaan voor Thaise toeristen. Er lopen daar ook olifanten en je kan er op de foto met een baby tijger.
Bij aankomst zien we de olifanten al staan.
Ernaast zit de man met de baby-tijger. Het beest is 7 maanden oud en al best sterk. De tijger is in een speelse bui en probeert de man constant in zijn broek te bijten.
Als we de man zien knoeien om het beest van zich af te houden en terug te stoppen in de kooi, staat bij ons al vast dat de jongens niet met hem op de foto mogen.
Daarna laat de man vol trots nog drie volwassen tijgers zien die hij in een kooi erachter heeft zitten. Blijft vreemd dat dat gewoon kan in Thailand.
We lopen nog wat verder en kopen onze eerste souvenirs. Een speelgoed tuktuk en een tas van angry birds. Sinds het familieweekend is dat helemaal hot bij onze kinderen (bedankt nichtje Dimmy!).
De markt is erg druk met Thaise mensen. We vragen ons af of dit altijd zo is. Het lijkt er wel op ingericht, al is het vandaag zondag. Hoe dan ook, voor de verandering zijn de Thaise toeristen ver in de meerderheid.
De rest van de dag vermaken we ons in het zwembad van de buren, op de kermis, in onze kamer en in de avond hangen we wat rond in het guesthouse. Dat allemaal om te wachten tot we om 23.00 uur kunnen vertrekken naar het trein station voor onze nachttrein naar Chiang Mai.
De jongens houden het aardig vol, maar zijn blij als de tuktuk komt om ons weg te brengen. De eigenaars van het guesthouse staan ons uit te zwaaien. Vooral dankzij hen waren het twee leuke dagen in Ayutthaya.
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)