Dachten we dat er op vakantiepark Sudsee camp al veel te doen was? In de omgeving, op de Lüneburger Heide, is nog veel meer te doen. We hebben eigenlijk niet genoeg aan die paar dagen dat we er zijn.
Het toeristenbureau van Nedersaksen heeft voor ons een programma samengesteld met activiteiten op de Lüneburger Heide.
Een heel vol programma, en dus besloten we dat zelf een beetje op te rekken door een paar dagen extra te blijven. En nog was dat eigenlijk veel te kort.
En dus gaan we, na een goed ontbijt op het Sudsee Camp, er snel op uit voor onze eerste bestemming:
Na een kwartiertje rijden zien we het al staan. Zeb en Tycho kijken vol verbazing uit het raam, wat is dat nou? Dat huis staat op zijn kop!
En inderdaad, dat is precies wat “Das Verrückte Haus” is: een huis dat op zijn kop staat. Maar wel zo dat je er wel in kan.
Via een trap komen we bij de ingang. De gewone deur is namelijk ergens bovenin. En binnen is het al even vreemd. Alles hangt op zijn kop aan het plafond.
Dit is dus het perfecte huis voor truc-foto’s. Kwestie van foto maken en dan omdraaien. En het lijkt net of je aan het plafond hangt.
We moeten even zoeken naar de juiste houding, maar maken uiteindelijk leuke foto’s in de woonkamer, hangend aan de afzuigkap in de keuken, en met het hoofd boven de WC-pot.
Na een half uur hebben we het wel gezien. Rondom het huis zijn ook nog onder andere een kart-baan en grote sneeuw-hal, maar daar hebben we geen tijd voor. Snel door naar…
De Lüneburger Heide bestaat slechts nog voor een klein deel uit heide. Er zijn tegenwoordig meer bossen, en daar is ook een leuke sprookjeswandeling in uitgezet.
We parkeren de auto en gaan op pad. Aanvankelijk nog in de herrie van het houtbewerkingsbedrijf naast het bos. Maar al snel verstomt dat geluid en zijn we in de mooie natuur.
Het is wat lastig om het verhaal van het sprookje “Der Trickser” in het Duits te volgen. Maar het is al leuk voor de jongens om de bordjes te zoeken, en bij ieder beeld dat we in de bossen vinden is er ook een activiteit.
En zo wandelen, klimmen, en klauteren we door de prachtige herfstkleuren. En proberen we de avonturen van de Trickser te ontcijferen.
Als we weer uit het bos komen rammelen onze magen. We besluiten te gaan eten bij onze volgende activiteit: het Wildpark Lüneburger Heide.
Dit is één van de verschillende dierentuinen in deze regio. Met vooral veel dieren die ook in het wild in Duitsland voorkomen.
Het is ook een aardig uitgestrekte dierentuin. Met veel ruimte voor de verschillende dieren.
We genieten van het voeren van de otters en van de roofvogelshow. En dan maken we een ronde door het park. We komen onder andere langs verschillende herten soorten, elanden, beren en wolven. En er zijn ook tijgers en sneeuwluipaarden, die achter elkaar aanzitten.
Er is in het park ook nog een flinke speeltuin, en ook die moet natuurlijk uitgeprobeerd worden. En dan loopt het tegen sluitingstijd en is de dag voor ons ook wel lang genoeg geweest.
Na een goede nachtrust gaan we weer op pad, dit keer naar het stadje Lüneburg. We krijgen daar een gids, en we zijn benieuwd of die ook de kinderen enthousiast kan krijgen.
Het helpt natuurlijk niet dat die geen Nederlands spreekt, maar Patrick en ik proberen het te vertalen en dan gaat het wel. Zeker Zeb vindt het wel interessant.
Lüneburg is ook een heel leuk stadje. Het is in de Middeleeuwen rijk geworden door de winning van zout. Maar daarna is de aandacht naar andere steden gegaan, zoals Hamburg en Hannover. En dus heeft Lüneburg de verschillende oorlogen aardig overleefd.
Bij het oude stadhuis krijgen we verhalen te horen over de ridders die de stad veroverden, en wat ze met dieven deden in de Middeleeuwen. Maar dan gaan we snel door naar de haven. Die is namelijk heel bijzonder.
Omdat de stad na de Middeleeuwen snel in verval raakte, is die haven namelijk nooit gemoderniseerd. En dus staat er nog een eeuwenoude houten kraan.
De gids heeft een sleutel van de kraan en dus mogen we er ook in. Daar zien we een groot rad waar vroeger mensen in moesten lopen om de vracht omhoog te takelen. En een grote balk waarmee je de kraan rond kan draaien. We proberen dat even met elkaar, maar helaas, veel te zwaar.
We wandelen terug om aan de andere kant van de oude stad uit te komen bij de zoutmijnen, tegenwoordig ingericht als Duits zoutmuseum.
De ingang van het museum is door een treinwagon, en de aandacht van onze jongens is direct getrokken. Maar ook de rest van het museum is verrassend leuk.
Uiteraard zijn er tal van wetenswaardigheden over zout. Maar dan gaan we een stukje ondergronds, spannend! Hier werd vroeger het zoute water opgetakeld uit een put.
Maar jaren later werd er een ingenieus systeem bedacht om met behulp van waterkracht het water op te pompen. De rivier met waterrad stond echter aan de andere kant van de stad.
Daarom werd er door de stad een constructie met bewegende balken gebouwd, waarvan nu een werkende maquette in het museum staat.
Tycho is enorm gefascineerd, en wil de constructie thuis van Lego nabouwen.
Even verderop in het museum is het deel waar vroeger het water gekookt werd om het zout te verkrijgen. We zien hoe dat in de Middeleeuwen ging, en ook later. De mijn is pas in de jaren 80 van de vorige eeuw gesloten.
De jongens mogen ook zelf nog in het klein zout water koken om echt Lüneburger zout mee te kunnen nemen. Erg leuk allemaal en vol enthousiasme verlaten we het zoutmuseum.
Onze laatste dag op de Lüneburger Heide gaan we nog naar het pretpark Heide park.
Maar dan zijn er ook nog vele andere leuke activiteiten die we niet hebben kunnen doen. Voor een overzicht kijk je op de pagina over de Lüneburger Heide, inclusief reisaanbod.
We kunnen niet anders concluderen dan dat dit een superleuk vakantiegebied is voor gezinnen met kinderen.
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)