Meezeilen met het Gelukschip: een zeilvakantie voor gezinnen met een scheutje Geluk
Door Cindy de Lange
Het Gelukschip….alleen al het horen van die naam prikkelt al je zintuigen. Wat kun je dáár nu weer van verwachten? Cindy probeerde het voor jullie uit, samen met haar twee zoontjes.
In het vroege voorjaar zag ik een oproep voorbij komen op Facebook. Het Gelukschip was op zoek naar vrijwilligers.
Dit schip vaart elke zomer drie weken lang over de Noord-Nederlandse wateren en biedt gezinnen hiermee een unieke meezeilvakantie.
Schippersvrouw Onyema zou vlak voor de zomer echter hun vijfde kindje op de wereld zetten. Terwijl zij normaal gesproken al het reilen en zeilen aan boord regelt. Zij konden dus wel wat extra handjes gebruiken deze zomervakantie.
Helpen met koken, met zeilen, leuke activiteiten doen met de kinderen….en intussen genieten van een mooie zeilreis. Eigen kids mochten mee! Aangezien wij zelf grote liefhebbers van zeilen zijn, hoefde ik hier dus niet lang over na te denken en ik ‘solliciteerde’.
En ja, ik werd dus één van de Gelukkigen, die een weekje met het Gelukschip mee mocht varen. Samen met mijn twee eigen Gelukjes: Nick van 9 en Mark van bijna 6.
Voor meer informatie over het Gelukschip, kun je hier verder lezen.
Schoon schip maken
Op zondagmiddag gaan wij aan boord in Weesp, de thuishaven van het Gelukschip, en maken kennis met het schippersgezin. Onyema, schipper Jur(riaan) en hun inmiddels dus vijf kids.
Wij zijn er één dag eerder dan de gasten. Zodoende kunnen wij met zijn allen het schip helemaal klaar maken voor vertrek.
Want naast het schippersgezin en mijn eigen persoontje, gaat er ook een kok mee en nog een tweede vrijwilliger.
Normaal gesproken zwaait ‘Caribbean Grandma’, de oma van de familie, de scepter in de keuken om de gasten van allerlei culinaire verrassingen te voorzien. Hiervoor wordt zij speciaal ‘ingevlogen’ vanuit Trinidad.
Ik maak deze reis echter ten tijde van Corona….en helaas is heel Trinidad nog afgesloten van de buitenwereld.
In plaats van met oma zal ik het dus met Renza moeten doen deze week. Maar dit is zeker geen straf!
Zelf slaap ik met de jongens in het vooronder van het schip. Na ons eigen onderkomen in orde gemaakt te hebben, ga ik aan de slag met de hutten en bedden van de gasten.
In de kajuit struikel je over de tassen en kratjes vol beddengoed, knutsel- en tekenspullen voor de kids, zwemvesten, boodschappen en vóóral….WC-papier! Ja, ook híer hebben ze gehamsterd!
Op dit moment kan ik mij nog niet voorstellen, dat dit er over 24 uur allemaal spik en span uit moet zien….het lijkt wel alsof er een orkaan door de kajuit heeft gewoed.
Welkom aan boord!
Maar geloof me….het lukt! Maandagmiddag klokslag 14.00 uur ontvangen wij met een netjes opgeruimd, schoon en sfeervol gedecoreerd schip de gasten voor deze week.
Nadat wij ze warm welkom hebben geheten en hun hut hebben gewezen, mogen ze meteen weer vertrekken. Pardon?! Ja, echt waar!
Maar niet ver hoor! De kids van Jur en Onyema, de zogenaamde Geluksmatrozen, èn mijn jongste zoontje Mark hebben samen ‘cadeaubonnetjes’ gemaakt voor alle kinderen van de gasten. Met leuke tekeningen erbij.
Hiermee mogen ze bij de lokale ijssalon, slechts twee keer struikelen bij het schip vandaan, een ijsje gaan halen. De ouders kunnen mee gaan….of hun kinderen met het volste vertrouwen mee ‘geven’ aan de Geluksmatrozen.
Die weten de weg op hun duimpje en nemen hun nieuwe vriendjes en vriendinnetjes graag mee op sleeptouw. Kunnen de ouders zich intussen rustig installeren in hun hut.
Aansluitend staat er in de kajuit dan ook nog eens koffie en thee, water en limonade, en appeltaart en cake klaar. Als dit geen warm welkom is….
Plotseling worden we met zijn allen opgeschrikt door een plons. En nog eentje! En ja hoor….daar liggen er al een paar in het water! Bewúst, wel te verstaan. De eerste duik is dus al genomen. Gewoon in de haven van Weesp!
Vestingstadje Muiden
Al meteen deze eerste middag gaan we een lekker stukje varen. Alleen op de motor om even te wennen aan het schip.
Vanuit de haven van Weesp moeten we eerst de spoorbrug passeren om verder te kunnen gaan.
Erg leuk om vanaf het schip de treinen te zien rijden over de brug. Totdat de brug voor ons wordt geopend….en we koers kunnen zetten naar Muiden.
Dit gezellige vestingstadje, wat een bezoek zéker waard is, passeren wij nu slechts door de sluis. Die omringd wordt met terrasjes.
En aangezien het stralend mooi weer is, zitten de terrassen (Corona-gewijs) vol. Dit geeft dus wel even een gevoel van ‘alle apies kijken’.
Maar wie kijkt er nu naar wie? Wij naar de terrasgangers? Of zíj naar ons?
Naar dat gemêleerde gezelschap op dat prachtige historische schip? Ik denk het laatste….
Na de sluis passeren we nog het mooie, middeleeuwse Muiderslot. Prachtig om in volle glorie te zien vanaf het water.
Hierna varen we nog een klein stukje verder, om uiteindelijk aan te meren bij een onbewoond eiland. Bij een wat? Ja, echt waar, bij een onbewoond eiland.
Met slechts een handjevol andere schepen liggen we hier. En hoe het komt, weet ik niet….maar je voelt je hier alsof je in de Caribbean bent, in plaats van in ons eigen kikkerlandje. Tóch jammer, dat ‘Caribbean Grandma’ er nu dus niet is...
Op een onbewoond eiland….
Wie kent hem niet? Het beroemde liedje van Kinderen voor Kinderen. Nou, wij zijn er nu ècht!
Alle kids zijn we bij aankomst meteen kwijt! Ze hebben nog nèt de moeite genomen om hun zwemkleding aan te trekken.
Vanaf de kleine strandjes rennen ze het water in voor een verfrissende duik. Geef ze eens ongelijk!
Bij terugkomst van alle gezinnen, inclusief mijn eigen jongens, hebben wij de boel inmiddels een beetje verbouwd.
Twee geïmproviseerde lange tafels zijn aan wal gezet en sierlijk gedekt. Schippersvrouw Onyema is gèk op kaarsen en bloemen, dat is mij inmiddels wel duidelijk.
Alle stoelen zijn van binnen naar buiten verhuisd. En voor de kids hebben we allemaal kleden en kussens in het gras gelegd, met een paar kleine tafeltjes en kratjes.
Dan dienen we het eten op en genieten we met zijn allen van dit eerste picknick-avondmaal buiten.
Na het avondeten gaan er nog een aantal mensen zwemmen. Weer anderen maken een avondwandeling over het eiland. Ik ook, met mijn twee jongens, om te genieten van de prachtige zonsondergang. We passeren ook nog een paar mensen, die een kampvuurtje gemaakt hebben en maken een gezellig praatje met ze.
Ook zien we meerdere boten met een scheepshond, een scheepskat en zelfs een scheepspapegaai! Het moet niet gekker worden....
Als alle kinderen ‘s avonds uiteindelijk in bed liggen, kunnen de ouders nog even rustig samen ontspannen. Onder het genot van een wijntje, bij kaarslicht, en met zachte gitaarmuziek, maken we nader kennis, deze eerste avond op het Gelukschip.
Yoga, bootje varen en slingeren als Tarzan
De volgende dag blijven we grotendeels bij het eiland liggen. Pas eind van de middag zullen we gaan varen. Zodoende kunnen we nog zo lang mogelijk van het eiland genieten.
Schippersvrouw Onyema vertrekt na het ontbijt met een groepje liefhebbers naar het bos, voor een sessie yoga en meditatie.
En verder doet iedereen wat hij zelf wil: een wandeling maken over het eiland, lekker zwemmen vanaf een strandje, èn….een topper onder de kids: varen met het bijbootje!
Achter op de boot blijkt nog een houten bijbootje vast te zitten, met een buitenboordmotortje. Die haalt schipper Jur nu voor de dag. Om beurten kunnen de kids met een paar tegelijk zèlf met dit bootje gaan varen.
Ook is er nog een roeibootje en een opblaasbare kano mee. En mijn oudste zoontje heeft ook zijn eígen roeibootje nog meegenomen.
Als de kids ergens veel plezier mee hebben, dan is het toch wel met al die bootjes.
Voor aan het schip hangt ook nog eens een heel lang touw, waarmee de kinderen als een soort Tarzan (of Jane!) van de kant af het water in kunnen slingeren. Nee, deze dag kan echt niet meer stuk!
Voor anker voor de Marker Wadden
Eind van de middag laten we het eiland achter ons. In tegenstelling tot gister gaan we vandaag ook zeilen.
Wie wil, mag schipper Jur helpen met het hijsen van de zeilen, het leggen van knopen en achter het stuurwiel staan. Super leuk èn leerzaam!
We eten onderweg en in de loop van de avond komen we, precies bij zonsondergang, aan bij de Marker Wadden.
Dit is een uniek, aangelegd natuurgebied, dat bijdraagt aan het natuurherstel van het Markermeer.
Wij gaan voor de nacht voor anker vlak vóór de Marker Wadden, in de gloed van de ondergaande zon.
Wat een uniek plekje weer op een uniek moment….
Binnen worden meteen de kaarsjes aangestoken, warme chocomel ingeschonken voor de kids en de gitaar wordt voor de dag gehaald.
Met zijn allen zingen we nog een paar liedjes, voordat de kinderen naar bed gaan.
De Sahara van Nederland
Pas de volgende ochtend varen we de haven van de Marker Wadden in.
Na het ontbijt en een yoga-sessie op het dek, hebben we de hele dag de tijd om dit unieke stukje natuur te verkennen.
De Marker Wadden zijn aangelegd met zand, klei en slib uit het Markermeer. Waar je ook kijkt, overal zie je zand, zand en nog eens zand.
Spelen je kinderen dus graag met zand, dan ben je hier op de perfecte plek.
En om maar meteen eerlijk te zijn: ik heb er zèlf een bloedhekel aan! Maar ja, hoe cliché het ook klinkt: als de kids het naar hun hebben…..dus heb ík het ook naar mijn zin in deze Sahara van Nederland.
Om de ouders even te ‘ontzorgen’, gaan de andere vrijwilliger en ik een uurtje op pad met álle kids.
Er schijnt een uitkijktoren op dit eiland te zijn. Ook nemen we een tas mee om onderweg dingen te jutten: schelpjes, takjes, veertjes, steentjes etc.
Dan kunnen we daar later deze week wellicht een mooi juttersstuk of -schilderij van maken. Mocht de verveling toeslaan. Of bij slecht weer. Maar de verveling komt niet. En het slechte weer ook niet. En met het jutten komen we trouwens ook niet ver.
Want de kids rennen meteen spontaan de eerste de beste zandheuvel op….en aan de andere kant weer naar beneden. Yes, dáár is het strand! Waar ze zich de rest van de ochtend dus héérlijk met elkaar, met zand en water vermaken.
Die uitkijktoren halen we dus al hélemaal niet. En waar die tas met die paar gejutte spullen nu gebleven is….geen idee!
Pas ná het avondeten zullen we de Marker Wadden uiteindelijk verlaten. Maar níet, voordat we tóch even bij die uitkijktoren geweest zijn. Voordat we vertrekken, nemen schipper Jur en ik dus alsnog alle kids mee daar naartoe.
Na een flinke klim aan traptreden, kom je uiteindelijk bij een open venster, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op dit eiland en de omgeving. Schippersdochter Ronya van twee is na deze klim echter zwaar teleurgesteld. Boven aangekomen kijkt ze verbaasd om zich heen en zegt: “Wat een stomme glijbaan!” Dat zorgde uiteraard voor de nodige hilariteit.
Enkhuizen by night….and day!
Hierna verlaten we de Marker Wadden en gaan we de natuur eens afwisselen voor een leuk stadje. Bestemming: Enkhuizen.
Vlak vóór dit leuke stadje moeten we eerst nog even een aquaduct over. Dit vindt mijn oudste zoontje Nick reuze interessant: de auto’s, die onder het water door rijden!
Hierna komt ons einddoel in zicht. En wederom is het laat. We gaan voor anker vlak voor het stadje en hebben zicht op een sfeervol verlicht Enkhuizen. Prachtig!
De volgende ochtend, na het ontbijt, varen we de haven van Enkhuizen in.
Hierna kan iedereen met zijn eigen gezin, of wellicht samen met anderen, de hele dag dit leuke, oude vissersstadje gaan verkennen.
Lunch is daarom voor één keer dan ook op eigen gelegenheid vandaag.
Ook ik ga met mijn jongens Enkhuizen in. Voor mij bekend terrein. Ik ben hier al vaker geweest met manlief, tijdens eerdere zeilweekenden samen.
Ik ben dan ook erg blij mijn twee jongens eindelijk met dit leuke stadje kennis te kunnen laten maken.
Enkhuizen is een heerlijk stadje om doorheen te wandelen. Bootjes kijken in de havens, wandelen langs de grachten en de vele monumentale panden, of lekker winkelen in het gezellige centrum met zijn vele leuke winkeltjes.
We kopen ansichtkaarten voor het thuisfront en eten ergens lekker een ijsje. Uiteraard kun je hier ook goed terecht voor een lekker visje!
Ook erg leuk om even te bezoeken is het Flessenscheepjesmuseum.
In dit kleine, maar fijne museum vind je 's werelds grootste collectie flessenscheepjes uit alle delen van de wereld. Dit museumpje is beperkt geopend, dus check wel even vooraf de openingsdagen / -tijden.
Deze avond heb ik beloofd om te koken! Dus bij terugkomst op de boot duik ik de keuken in, om tijdens de vaart naar onze volgende bestemming een paar heerlijke schalen vis-, vlees- en groentelasagne en salades op tafel te toveren.
Pas daarná zie ik, waar we aangelegd hebben….
Medemblik, stadje van stoom
We liggen in Medemblik! Wederom niet in het centrum van het stadje zèlf, maar op loopafstand daar vandaan.
We liggen bij een aanlegsteiger midden in de natuur, met wederom een paar kleine strandjes. Ook hier kunnen de kids weer heerlijk zwemmen, spelen en varen met de kleine bootjes.
We liggen overigens pal achter het Stoommachinemuseum. Vanuit de kombuis kan ik de lange schoorsteen al zien.
Medemblik staat wel bekend om zijn stoom. Want behalve dit museum, is Medemblik ook één van de stations van de Stoomtram Hoorn-Medemblik.
Verder vind je in het historische centrum ook nog het leuke bakkerijmuseum ‘De Oude Bakkerij’ en het mooie Kasteel Radboud.
Na aankomst gaat iedereen nog lekker even wandelen of zwemmen, alvorens we de avond weer afsluiten met warme chocomel bij kaarslicht en gitaarmuziek.
De volgende ochtend is er dan nog meer dan genoeg tijd om het stadje te verkennen. Maar ook de houten bijboot, de roeibootjes en de kano worden weer voor de dag gehaald.
Ondanks dat er voldoende tijd voor is, is de animo voor eventuele bezienswaardigheden klein. Bij deze reis draait het iedereen vooral om het genieten van elkaar en van de natuur.
Daarom is het dus ook zo fijn, dat de schipper steeds weer van die mooie, kleine, natuurlijke haventjes weet te vinden.
Gitaarmuziek en marshmallows bij het kampvuur
Om het dus nog maar niet te hebben over het vólgende haventje, waar we naartoe gaan!
Vanuit Medemblik zetten we koers naar Wijdenes. Hier meren we aan in een piepklein haventje, waar welgeteld drie á vier ‘normale’ bootjes zouden passen.
Met ons grote zeilschip ligt dit haventje dus meteen nagenoeg vol!
Naast het haventje grazen de koeien in het weiland. Pal vóór het haventje zien we een klein speeltuintje voor de kids en wederom….een strandje!
Hup, weg zijn alle kids alweer! Nog snel even een duik nemen in de laatste zonnestralen.
En als het zonnetje dan eindelijk onder gaat….dan maakt de schipper een kampvuur aan. Naast het strandje, onder een grote boom.
Koffie, thee, warme chocomel, en uiteraard de gitaar worden weer voor de dag gehaald.
De kids mogen marshmallows roosteren boven het vuur en schipper Jur zorgt weer voor de muzikale omlijsting.
Dit is puur genieten in de zuiverste zin van het woord….
Het torentje van Hoorn
De volgende ochtend begint met een yoga-sessie op het strand en een frisse duik voor de liefhebber. Want het lijkt erop, dat we vandaag voor het eerst wat regen gaan krijgen.
En ja hoor, precies als we dit kleine haventje uit willen varen, begint het te waaien en barst de bui los.
Het was al lastig om ons grote schip dit kleine haventje ín te krijgen. Maar in weer en wind, terwijl hij ook nog een draai moet maken om te keren, is het uítvaren een nog pittiger klusje voor schipper Jur.
Het duurt dan ook even, maar uiteraard krijgt hij het voor elkaar. Rust, geduld, en vakmanschap zijn de juiste ingrediënten. Als we het haventje uiteindelijk uitvaren, klinkt er dan ook een luid applaus vanuit de kajuit voor de schipper.
In tegenstelling tot schipper Jur zitten wij lekker warm en droog binnen. En mijn oudste zoon gaat gewoon dapper bij hem zitten achter het stuurwiel. Slecht weer bestaat niet, toch?!
Binnen wordt ijverig gespeeld en geknutseld door de kids, van regenboogjes tot dromenvangers.
Ook helpt iedereen altijd bereidwillig een handje mee met het snijden van groente voor de maaltijden. Oók de kids!
Als we een paar uur later de haven van Hoorn invaren, is het alweer droog en heerlijk weer! We leggen aan in de Oude Haven, pal onder het welbekende torentje van Hoorn, een oud verdedigingswerk.
Hier hebben we weer de hele middag de tijd om dit leuke stadje te verkennen.
Maar eerst hoor ik weer een plons. En nog één. En nog één!
Zelfs de jachthaven van Hoorn is niet gek genoeg voor de kids van het Gelukschip: pal onder het torentje in de plomp springen….ik wist niet wat ik meemaakte!
Hoorn is een gezellige stad met veel leuke winkeltjes en terrasjes.
Ook vind je hier aan de Oude Haven het standbeeld van De Scheepsjongens van Bontekoe.
Wie kent hem niet, het klassieke avonturenverhaal over een gevaarlijke reis van drie jongens op volle zee. Dit spannende boek is ook verfilmd.
En over lezen gesproken: in Hoorn zit zo’n lekker ouderwets stripboekenwinkeltje! Houd je van strips, neem hier dan zéker even een kijkje.
Toen wij er waren, stond er buiten een leuke aanbieding van Donald Duck pocketboekjes.
Mijn oudste zoontje heeft dus even ingeslagen! Bij terugkomst op de boot bleek hij niet de enige te zijn….
Bonte Avond
Eind van de middag is iedereen weer terug op de boot onder het torentje van Hoorn.
De bedoeling was aanvankelijk om nog een stuk te gaan varen, om dichter bij onze eindbestemming Weesp van morgen te komen. Wát? Morgen al? Jeetje, tijdens deze reis verlies je ècht ieder besef van tijd. Heerlijk!
Maar het waait te hard, dus besluit schipper Jur om slechts een klein stukje verder te varen naar een jachthaven net buiten het centrum van Hoorn. Ja hoor, wéér met een strandje.
Maar helaas, daar aangekomen slaat het weer toch weer om en hebben we de rest van de avond regen.
Geen strandje dus….maar een afsluitende Bonte Avond bij kaarslicht in de kajuit!
Ieder kind (maar óók de volwassenen) mag iets voordragen wat hij graag wil of goed kan. Met de nadruk op mág….niks móet!
De één doet een dansje, de ander een kunstje en de volgende zingt een liedje.
Het liedje van een Marokkaanse moeder, wat ze altijd voor haar dochtertje zingt, is werkelijk prachtig. Iedereen is er stil van en geniet….ook al verstaan we er niets van.
De samenstelling aan boord deze week is inderdaad ‘multi-culti’. Allerlei nationaliteiten, kleuren, rassen en geloofsovertuigingen zitten bij elkaar. Maar hier aan boord merk je daar niets van. Hier is iedereen gelijk. We praten met elkaar, genieten met elkaar, helpen elkaar….wat heerlijk, dat dat gewoon allemaal kan.
Het Paard van Marken
De volgende ochtend hijst schipper Jur al vroeg de zeilen, terwijl iedereen nog slaapt. We moeten nu bijtijds vertrekken voor deze laatste best lange vaartocht om weer op tijd in Weesp aan te komen.
Mijn oudste zoontje staat te popelen en wil óók vroeg opstaan om de schipper te helpen. Nou, vooruit dan maar! Mijn jongste ligt in ons vooronder echter letterlijk nog ‘onder zeil’.
In de loop van de ochtend begint mijn oudste zoontje vanaf de boeg van het schip enthousiast te roepen: “Hé mama, is dat niet het Paard van Marken?!”
En ja hoor, hij heeft helemaal gelijk! In de verte zien we pal voor ons het Paard van Marken opdoemen. Een paard in het Markermeer?
Voor wie nu totaal niet weet, waar ik het over heb….dit is de vuurtoren van Marken. Deze prachtige witte vuurtoren, staat op de meest oostelijke punt van Marken, een schiereilandje in het Markermeer, bereikbaar via een dijk.
Door de woning, die aan de vuurtoren vastgebouwd zit, lijkt dit complete bouwwerk van een afstand net een paard. Vandaar dat de bijnaam in de volksmond het Paard van Marken is geworden.
Manlief en ik zijn ook hier al eens langs gezeild tijdens onze zeilweekenden samen. Onze jongens zijn gek op vuurtorens, dus we hebben hen al regelmatig over deze bijzondere vuurtoren verteld. Hoe leuk is het dus, dat ze hem nu in de stralende zon in zijn volle glorie kunnen bewonderen? En vooral, dat mijn oudste zoontje hem zèlf herkende?
Voor ons als vuurtorenliefhebbers is dit ècht de kers op de taart, als afsluiter van deze heerlijke zeilreis. De schipper zeilt er dan ook zo dicht mogelijk langs voor ons.
Mee varen?
Voor meer informatie over de diverse reizen van het Gelukschip en reserveringen, kun je hier verder lezen.
Wij maakten deze reis ten tijde van het Corona-virus, op het moment, dat zeilen inmiddels weer als een buitensport werd gezien, waarbij je bovendeks geen 1,5 meter afstand diende te houden.
Verder bestond het grootste deel van de gasten uit jonge kinderen, die gewoon met elkaar mochten spelen. Benedendeks hielden we rekening met elkaar.
Vind je deze pagina leuk? Klik op de knop hieronder!
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)
Hallo, ik ben Sabine
Hier help ik je graag om voor alle
soorten gezinsvakanties, weekendjes weg en stedentrips de perfecte
kindvriendelijke accommodaties en activiteiten te vinden.
Of je
nu in Nederland wil blijven, Europa wilt verkennen of een verre reis wil
maken. Ik heb bij elke bestemming de leukste vakantie adresjes en
uitjes voor jouw gezin uitgezocht en zo mogelijk ook getest.
Veel plezier, Sabine
Suggesties voor een top vakantie
Onze Top 10 van de leukste Vakantieparken voor Kinderen
Bekijk onze Kerstvakantie
aanbiedingen
Onze favoriete vakantieadresjes
Dit zijn de leukste Landal parken!
Bekijk ook andere bestemmingen in Nederland, Europa, of verder weg!!
De leukste Aqua Mundo van Center Parcs
Luxe vakantiewoningen op kleinschalige vakantieparken
Steun Stichting Droomdag, Voor kinderen met zieke ouders
