Door Cindy de Lange
Nederland is een ècht waterland. Cindy maakte met haar gezin een superleuke vaarvakantie door de Biesbosch.
Eíndelijk is het zo ver! Onze jongens kijken hier al weken reikhalzend naar uit. We mogen gaan varen!
Mijn man en ik zijn al jaren groot liefhebbers van deze watersport. Tot nu toe hebben wij alleen nog maar gezeild. Nu mogen we voor het eerst met een kajuitmotorboot het water op.
Voor ons dus ook nieuw en best wel spannend. Met deze vakantie hopen we in ieder geval de liefde voor het varen ook over te brengen op onze twee zoontjes, Nick van acht en Mark van vier jaar oud.
We hebben geluk, de huurders vóór ons hebben de boot blijkbaar op zondag al ingeleverd. Wij mogen dus op maandagóchtend al inchecken in plaats van ’s middags pas. Dit betekent, dat wij deze dag meteen al een eerste etappe kunnen gaan varen.
Maandagochtend om 09.00 uur al arriveren wij dan ook in de jachthaven van Kerkdriel (voor ons een thuiswedstrijd, omdat we in Tiel wonen). Gina en schipper Fons staan ons al op te wachten bij ons huisje op het water voor de komende dagen.
En een huisje, dát is het! Wij mogen varen met model Quattro. En de naam verraadt het al: deze is geschikt voor vier personen.
We stappen op de boot, aan de achterkant, wat meteen je ‘terras’ is. Er staat een tafel met vier klapstoelen en twee krukjes en er is een zonneluifel.
Dan lopen we via de schuifpui de ‘woonkamer’ in, met zithoek, stuurhoek en keukentje. Een fruitmandje met vers fruit staat op de tafel en mijn jongste begint meteen aan de heerlijke zoete aardbeien.
Via een klein trappetje komen we bij de slaaphutten. Onze boot heeft twee hutten met ieder twee bedden. Deze kunnen naar wens tegen elkaar aan of van elkaar af geplaatst worden. Beide hutten hebben een toilet en douche. Beddengoed en handdoeken liggen al voor ons klaar.
Na een korte vaarinstructie van schipper Fons en wat tips voor de te varen route (er zitten diverse voorbeeldroutes in het boordboek) zijn we klaar voor vertrek. Er is een IPad aanwezig met waterkaarten, zodat je makkelijk je route kunt bepalen.
En denk nu niet: dit is voor ons niet weggelegd, want wij hebben geen vaarbewijs. Voor deze boten heb je namelijk geen vaarbewijs nodig!
Toevallig hebben mijn man en ik hem allebei wèl. Jaren geleden hebben wij deze cursus al gedaan met het oog op onze zeilvakanties. Dat kan dus handig zijn, maar is in dit geval níet noodzakelijk.
We hebben in ieder geval al onze vaarboeken meegenomen, mede op verzoek van onze oudste, die ook thuis al een paar weken aan de ‘vaarstudie’ is.
Mijn jongste zoontje hebben we overigens meteen na aankomst een zwemvest aangetrokken. Binnen mag hij uit, maar zodra hij één stap naar buiten zet, moet hij aan. Dit is hem vanaf minuut één meteen duidelijk. De rest van de vakantie pakt hij elke keer dus al keurig zèlf zijn zwemvest, als hij naar buiten wil gaan.
Het is stralend mooi weer, dus we vertrekken snel om hier zo lang mogelijk van te kunnen profiteren. De boot is zowel van binnen als van buiten te besturen, dus manlief en de jongens gaan bovenop de boot achter het stuurwiel zitten. De jongens mogen om beurten sturen.
We laten de haven van Kerkdriel achter ons en zetten koers richting Heusden. In eerste instantie varen we nog door voor ons bekend gebied, maar dat verandert al gauw.
We passeren uiterwaarden met grazende koeien en paarden, bruggen en waterkeringen. Bruggen, die ineens wel héél erg hoog lijken, als je er zo onder door vaart. En, ook leuk onder een brug: heel hard iets roepen! Voor een grappig echo-effect. Bij ons is het bij elke brug weer raak…
Heusden is een leuk, oud vestingstadje, omringd door een vestingwal, en een bezoekje zéker waard. Ook zou je hier kunnen overnachten in de jachthaven of in de oude binnenhaven.
Toch laten we dit stadje links liggen, voor nu! Op de terugweg komen we hier namelijk óók weer langs. Sterker nog: we moeten zelfs aftanken in de haven van Heusden.
Voor de nacht varen wij nu, op advies van schipper Fons, door naar de jachthaven bij Vakantiepark Esmeer (circa drie kwartier verder). Pal naast die jachthaven ligt namelijk een superleuke zand- en waterspeeltuin.
En omdat het weer het toelaat, hebben onze jongens hun spijkerbroeken in een mum van tijd dus omgewisseld voor hun zwembroeken. In de speeltuin hebben ze de grootste lol!
Wanneer de zon langzaam maar zeker onder begint te gaan en het frisjes begint te worden (zéker voor de kids, die ook nog eens nat zijn), besluiten we de jongens een lekkere warme douche te gaan geven in het sanitairgebouw. Dat is handiger en ruimer dan op de boot en kost ons geen water uit de watertank.
Dat ‘warme’ valt echter zwaar tegen…..dan maar snel terug naar de boot, die gelukkig ook van verwarming èn heerlijke dikke dekbedden voorzien is, en een lekkere warme maaltijd van mama! Voor wie liever niet wil koken: er is ook een restaurant / cafetaria aanwezig op Esmeer.
De volgende ochtend na het ontbijt zoeken we eerst de havenmeester op om het verschuldigde havengeld te betalen. De kosten hiervoor zijn afhankelijk van de lengte van de boot, dit gaat per meter. Onze boot is bijna elf meter lang. Wij hebben in alle havens tussen de € 15,- en € 20,- voor een nacht moeten betalen, inclusief toeristenbelasting.
En dan moet er vóór vertrek natuurlijk eerst bepaald worden, waar we die dag naartoe gaan varen en wat we gaan doen.
Dus gaat manlief (èlke ochtend!) met de oudste om de tafel zitten. IPad met waterkaarten erbij, vaarboeken erbij….de schippersbriefing is compleet!
Nick vindt het erg leuk om samen met papa op de IPad de route te bepalen. Hoe ver is het ongeveer varen, komen we sluizen tegen, in welke haven kunnen we straks aanleggen voor de nacht en ga zo maar door.
Uiteraard heeft Nick al héél snel door, hoe dat ding werkt. Als de heren eruit zijn, kunnen we vertrekken. Woudrichem is het plan voor vandaag.
Op onze route richting Woudrichem komen we voor het eerst een sluis tegen. Maar dát is leuk! En we hebben mazzel, de sluis gaat toevallig nèt open, als wij aan komen varen.
Voor ons ligt onze ‘grote broer’, model Octo Fly, toevallig ook op de sluis te wachten. We varen er dus gezellig samen in.
De jongens helpen ijverig mee tijdens het schutten. Nick slaat de landvast om de bolder en houdt hem stevig vast. De sluisdeuren sluiten zich achter ons. Zou het water omhoog of omlaag gaan? Dat is elke keer weer een verrassing in een sluis.
Als de sluisdeuren vóór ons zich weer openen, haalt Nick de landvast weer binnen en rolt alles weer netjes op. Hij voelt zich heel erg nuttig en vindt het super leuk om te doen.
Woudrichem is een knus en sfeervol vestingstadje. Het leukst is om met je boot te overnachten in de historische haven, bij de mooie, grote, oude vrachtschepen.
Dit is een kleine haven, dus hiervoor moet je, zéker in het hoogseizoen, op tijd zijn. Anders is er altijd nog de ‘gewone’ jachthaven.
Wij zijn ruimschoots op tijd (rond het middaguur), dus er is plek zat. Vanuit de haven kun je via een trap naar boven lopen, de vestingwal op, voor een wandeling. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de haven en omgeving.
Loop je aan de andere kant juist weer naar beneden, het woonwijkje in, dan kom je langs een klein, leuk speeltuintje voor de kids.
Vanuit de haven kijk je uit op de historische werf, die je ook kunt bezoeken, en een leuk restaurant. Verder vind je in Woudrichem nog een Visserijmuseum èn restaurant De Pannenkoekenbakker.
Deze bevindt zich letterlijk ín de Maas, als een soort woonboot. Let wel: buiten het hoogseizoen, is dit restaurant op maandag en dinsdag gesloten. Wij waren er dus op dinsdag….
En dan is er nóg een bezienswaardigheid, die je vanuit Woudrichem kunt bezoeken, en deze gaan wij doen: Slot Loevestein! Het slot is vanuit Woudrichem te bereiken met het voetveer.
Lees hier meer over ons bezoek aan Slot Loevestein
Wil je liever in Gorinchem overnachten? Dat kan natuurlijk ook! Dit is ook een heel leuk stadje en het is maar een paar kilometer verder varen dan Woudrichem.
Vanaf hier kun je met de veerboot of watertaxi óók Slot Loevestein bereiken. De aankomst vanaf het water met zicht op het slot schijnt spectaculair te zijn…..
De volgende ochtend verlaten we Woudrichem en varen we richting Werkendam om daar De Biesbosch in te gaan.
Hiervoor moeten we eerst een stukje over de Merwede varen. Dat is op zich prima te doen, maar hier varen ook de grote vrachtschepen en duwboten, die een behoorlijke hekgolf achter zich te weeg kunnen brengen.
Laat je kopje koffie dus nog maar even staan! Sterker nog: zet alle losse spullen (zoals de thermoskan, het gezellige bloemenvaasje, serviesgoed) maar even in de gootsteen. Anders wordt het dweilen!
Na de Merwede moet je weer een sluisje door om naar De Biesbosch te kunnen varen. Houd er wèl rekening, dat deze níet de hele dag bediend wordt. Zorg er dus voor, dat je er in de loop van de ochtend bent. Anders kun je er eind van de middag pas weer doorheen.
Bij Werkendam kun je eventueel nog het Biesbosch Museum bezoeken. Neem dan voor de zekerheid een handdoek mee voor de kids. Bij het buitengedeelte kunnen ze nat worden!
En dan zijn we er eindelijk: De Biesbosch! Wat een rust. En wat een prachtig natuurgebied in eigen land.
We zien heel veel verschillende watervogels, sommigen ook broedend op een nest. Of juist met jonkies!
Uiteraard hopen we ook bevers te zien. De Biesbosch is één van de weinige gebieden, waar dit dier voorkomt. De jongens staan dan ook al met hun verrekijkertje in de aanslag.
Maar helaas… na een hele dag varen in De Biesbosch hebben we er nog geen één gesignaleerd.
Er worden diverse excursies georganiseerd in De Biesbosch, waarbij je met een boswachter op pad gaat. Waaronder dus ook een Bevertocht, speciaal voor kinderen.
Deze vindt eens in de paar weken plaats, aan het begin van de avond (aan het begin en einde van de dag heb je de grootste kans om ze te zien). Wij zijn hiervoor helaas nog nèt iets te vroeg. De eerste tocht vindt plaats op 3 mei.
Na onze tocht door De Biesbosch hebben we twee mogelijkheden. De één is doorvaren naar Drimmelen, een grote moderne jachthaven bij de in- / uitgang van De Biesbosch met veel faciliteiten.
Zo is er een compleet nieuwe waterspeeltuin voor de kids, gezellige restaurants en café’s, een beachclub en zwemstrand, watersportwinkels en supermarkt. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.
Was het snikheet geweest, dan hadden we dit vást gedaan met het oog op die speeltuin voor de kids. Maar ondanks dat het aardig weer is, is het zéker geen zwembroekenweer.
De andere optie is Hank. Een kleine, gemoedelijke jachthaven, waar je nog steeds ín De Biesbosch bent. Hier is een eetcafé, waarvan we inmiddels hebben gehoord, dat je er lekker èn betaalbaar kunt eten.
Mijn oudste zoontje, die autistisch is en van rust houdt, kiest meteen voor dit haventje, als ik hem vraag wat hij het liefst wil. Hij vindt De Biesbosch ook de leukste etappe van deze vaarvakantie. Dus wordt het de haven van Hank.
Wil je ècht puur natuur overnachten? Leg dan aan bij één van de passantensteigers, die je op meerdere plaatsen in De Biesbosch tegenkomt.
Je hebt dan geen voorzieningen, zoals walstroom, sanitair en horeca. Maar je slaapt dan wel echt ín De Biesbosch! Wij bedachten ons dit pas later en hebben eigenlijk een beetje spijt, dat we het niet gedaan hebben…..
Na deze mooie vaardag door De Biesbosch zijn we wel toe aan wat lekkers.
Nu heeft deze boot behalve een terras aan de achterkant, ook nog aan de vóórkant van de boot, dus in de boeg, een verrassing voor je in petto.
Hier kun je namelijk een tafelblad uit omhoog tillen.
Onze borreltafel is dus in een handomdraai uit de boeg getoverd.
Met limonade voor de kids en wat sterkers voor ons, met wat chips en pinda’s èn een paar spelletjes, strijken we hier neer voor een heerlijke namiddag in de zon met onze jongens.
Ook hier treffen we het wederom niet met het restaurant. Woensdag is de vaste sluitingsdag…….drie keer raden welke dag het is?
Maar niet getreurd: we toveren nu onze eígen boot gewoon om tot pannenkoekboot!
Alle benodigdheden hebben we aan boord, dus in een mum van tijd staat er een lekkere maaltijd op tafel.
Aangezien we niet állemaal van pannenkoeken houden, wordt het met soep en stokbrood met kruidenboter, salade en gebakken eieren een zéér diverse maaltijd.
En dan is onze laatste vaardag alweer aangebroken!
Op vrijdagochtend moeten we de boot namelijk ook om 09.00 uur alweer inleveren, dus vanavond (donderdag) moeten we weer in thuishaven Kerkdriel liggen.
We beginnen dus aan de laatste etappe vanuit Hank via Heusden naar Kerkdriel.
Het mooie vestingstadje Heusden, dat we op de heenweg links hebben laten liggen.
Onderweg naar Heusden begint het voor het eerst deze week te regenen. Tsja, het blijft tenslotte Nederland. Maar niet getreurd! Zoals gezegd, kun je deze boot zowel van binnen als van buiten besturen. Dus manlief kruipt binnen achter het stuur met de oudste, terwijl ik met de jongste aan tafel spelletjes ga spelen.
We tanken eerst af bij het pompstation in de haven van Heusden. Dit gaat op rekening van de verhuurder. De huur van de boot is dus inclusief brandstof!
Inmiddels komt het met bakken naar beneden. We leggen dus aan in het oude binnenhaventje van Heusden en genieten eerst nog van een late lunch aan boord van ons schip.
Het einde van de lunch is ook het einde van de regen……de rest van de dag blijft het droog! Het is ons blijkbaar zeer gegund.
We maken nu dus alsnog een wandeling door dit mooie, oude vestingstadje, wat één en al sfeer uitademt door de monumentale panden, de oude ommuurde haven, de kinderkopjes op de straten, de vestingwallen en de kanonnen.
Erg leuk is ook om een wandeling over deze vestingwallen te maken, die het gehele stadje omringen en vanwaar je een prachtig uitzicht hebt, enerzijds over het stadje, anderzijds over het water. Wij wandelen een klein stukje hiervan. De jongens klimmen meteen op de kanonnen!
En dan zit het er toch ècht op! We varen terug naar Kerkdriel, waar we pas laat aankomen.
We halen frietjes bij de lokale snackbar en duiken voor de laatste nacht onze hut in.
De volgende ochtend leveren we de
boot weer netjes in bij Gina.
We hebben een geweldige vakantie gehad en enorm genoten van het varen en de leuke uitstapjes.
Ook de jongens vonden het geweldig en hebben overal mee geholpen: aanleggen, wegvaren, knopen maken, schutten in de sluizen, sturen, kaartlezen. En laten we vooral de schippersbriefing niet vergeten!
Onze missie is in ieder geval geslaagd: de liefde voor het varen is nu ook overgeslagen op onze twee jongens!
Wil jij nu ook varen met zo’n mooie boot? Bij verschillende bedrijven zoals laanyacht.nl of jachthuren.nl kun je boten voor een midweek, lang weekend of langer huren, waarbij je geen vaarbewijs nodig hebt.
Een jaar later heeft Cindy ook nog een andere leuke route uitgeprobeerd. Toen ging zij varen op de Linge, in de mooie Betuwe.
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)