In oktober 2009 was onze peuter Tycho net 3 geworden en kleuter Zeb zou in maart 5 en dus leerplichtig worden. Onze laatste kans dus om Zuid-Afrika in de mooiste periode te bezoeken.
Dit is ons reisverhaal van een rondreis die begint in de mooie stad Pretoria. Daarna reizen we langs het malariavrije park Marakele naar de noordelijke provincie Limpopo.
Daarna vliegen we naar Port Elizabeth, waar we het nabije Addo Olifanten park bezoeken. Daarna rijden we de mooie Tuinen route, via Tsitsikamma en Oudtshoorn, naar Kaapstad.
In de prachtige omgeving van Kaapstad beklimmen we de tafelberg en bezoeken we de pinguins. En we eindigen de prachtige rondreis in Zuid-Afrika bij de walvissen van Hermanus.
Om 7.45 uur staat zwager Cock voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Het is het begin van de herfstvakantie en dat is duidelijk te merken. Wat een drukte zeg!! Overal staan we in de rij te wachten...Toch gaat alles redelijk vlug en om 10.45 uur gaan we de lucht in voor onze 11 uur durende reis naar Johannesburg.
In het vliegtuig vermaken we ons met filmpjes kijken en de jongens krijgen twee keer een kadootje om weer even wat anders te kunnen doen. De tekenbox van Thomas de trein is een schot in de roos!! Hiermee hebben ze vele tekeningen gemaakt tijdens de vliegreis en ook op vakantie.
Vlak voor de landing moeten we door wat buien heen vliegen. Plotseling horen we een harde knal en is er een lichtflits. Ik schrik enorm....vliegen is niet echt mijn hobby!! Er was een bliksem ingeslagen!! Dat blijkt helemaal geen kwaad te kunnen, en even later staan we veilig op de grond.
Vanaf het vliegveld rijden we naar ons eerste guesthouse in Pretoria. Tycho die de hele vliegreis wakker is geweest valt in slaap in de taxi.
We checken in bij Avalon guesthouse en moeten nog wat matrassen verslepen zodat de jongens bij ons in de kamer kunnen slapen. We duiken allemaal snel onder de wol en worden de volgende morgen wakker door het gezang van de vogels
Ons guesthouse ligt in een straat die vol staat met bloeiende jacaranda's. De lila kleur van de bloemen geven de straat een zeer bijzondere uitstraling. Als we 's middags door de stad rijden zien we vele straten die er zo sprookjesachtig bijliggen.
We rijden naar de Union Building (regeringsgebouw) waar we een wandeling maken door het park wat ervoor ligt. Het is een prachtig park met vele trappen waar de jongens heerlijk op kunnen klimmen. vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over de stad.
Daarna brengen we een bezoek aan Church Square. Dit is het belangrijkste plein van Pretoria met o.a. het Parlament, paleis van Justitie en de oude staatsbank.
De jongens rennen hier achter de duiven aan en maken kennis met een klein Afrikaans jongetje van 1,5 jaar oud. Ze bekijken elkaar aandachtig en spelen wat met elkaar.
Aan het einde van de middag gaan we naar Fountains Valley. Een groene vlek op de stadskaart met een recreatieteken erbij. Bij de ingang lijkt het net of het een soort privépark of vakantiepark is. Maar we mogen door de slagboom en vinden een prachtig grasveld met vele speeltoestellen voor de jongens.
De toestellen zijn oud en zouden in Nederland waarschijnlijk als zeer onveilig worden beschouwd, maar Zeb en Tycho vinden ze prachtig en spelen er vrolijk op los.
Vanuit Pretoria rijden we naar Marakele NP. Onderweg doen we boodschappen omdat we de nacht gaan doorbrengen in Tlopi tentenkamp waar we zelf voor ons eten moeten zorgen. Als we net door de poort van het park zijn zien we al snel wat hartenbeesten en wilde zwijnen lopen.
Bij een picknick plek zien we een kleine neushoornvogel. Zeb en Tycho rennen achter het beestje aan, maar hij blijft terugkomen. Erg grappig om te zien!! We komen hier ook een miljoenpoot tegen en we laten de sprinkhanen springen door vlak naast ze op de grond te stampen.
Tijdens de rit naar onze tent zien we nog zebra's, een struisvogel, een klifspringer, een leeuw, kudu's en vele hartenbeesten. De tent ligt aan de Apiesrivier en heeft een prachtig uitzicht op drinkwaterplekken langs het water. 's Avonds is het een herrie met de vele jungle geluiden, vooral kikkers en krekels. We genieten van een mooie sterrenhemel op deze bijzondere plek.
Als we de volgende morgen weer terugrijden naar de uitgang van het park zien we apen en giraffen. Als we plots getrompetter horen stoppen we snel om te kijken waar dat geluid vandaan kwam.
We horen het geluid weer, en wel heel dichtbij!! Er staat op zo'n 10 meter van onze auto een woeste olifant met zijn oren te wapperen. Wij staan precies tussen hem en zijn kudde in. Snel starten we de auto en rijden verder met een woest rennende olifant achter ons aan. Gelukkig gaat hij snel de bosjes in....
Patrick wil nog een foto maken van de kudde olifanten. Maar ik vond deze olifant best eng. Snel maakt hij een kiekje en dan rijden we weer verder. Als we het park uit zijn zien we achter het hek nog neushoorns staan. Wat een geluk, want die zijn niet zo makkelijk te spotten!!
De rit naar Makhado (vroeger Louis Trichard geheten) is lang. Op een onverharde weg raken we nog een flinke steen waardoor we zo'n 300 kilometer met een vreemd krakend geluid in de auto rijden. Na zo'n 7,5 uur komen we aan bij Madi A Thava mountain farm lodge, en nemen we gelijk een duik in het zwembad.
Zeb en Tycho worden omringd door de locale kinderen, en onze Nederlandse gastheer Aart en gastvrouw Marcella verzorgen ons goed. 's Avonds gaan we braaien en genieten we van een prachtige sterrenhemel.
We doen het hier een dagje rustig aan en luieren wat aan het zwembad. De jongens spelen met de plaatselijke kinderen Junior, Gudani, Shirley en Azwidovhi.
Deze kinderen nemen ons 's middags mee voor een wandeling de berg op naar een grote baobab boom. Een leuke wandeling met prachtige uitzichten op het guesthouse en de omgeving. Onder de grote boom houden we een picknick en daarna lopen we weer terug.
Als we terug zijn bij het Guesthouse mogen de kinderen broodjes bakken boven een vuurtje. Er worden nog wat worstjes op de braai gelegd en dan eten ze met elkaar.
De kinderen gaan nog wat zingen en trommelen. Dat vindt Zeb ook wel erg leuk. Hij neemt de trommelstok in zijn handen en zingt het Thomas de trein liedje terwijl hij zichzelf begeleid op de trom. Knap hoor, het klonk best goed!!
De volgende dag maken we een excursie naar de Vendastreek waar veel aan handwerk word gedaan. We bezoeken een textielhuis waar de vrouwen in de weer zijn met batikstoffen. Bij het textielhuis is ook een kinderopvang. De kinderen komen net naar buiten en verzamelen zich om ons heen. Zeb vindt het niet echt leuk, maar Tycho gaat na even wennen lekker met de kinderen op het klimrek klimmen.
De volgende stop is bij een pottenbakker waar we zelf ook even met klei mogen spelen. Zeb en Tycho willen graag een trein maken, en dat doen we dan ook. Ons kunstwerk is niets met wat de vrouwen hier maken. Er staan prachtige mega grote vazen, allerlei soorten potten en pannen en beelden.
We picknicken langs de weg onder een boom. We zitten er juist te eten als er een groep kinderen uit school komt.
Ze komen om ons heen staan en Zeb en Tycho beginnen hele verhalen tegen de kinderen te vertellen. Deze begrijpen er helemaal niets van, maar vinden de twee ratelende blonde jongetjes wel grappig en blijven wat lachend naar ze luisteren.
Na het eten brengen we nog een bezoek aan Thomas de houtsnijwerker. Deze heeft ook wat muziekinstrumenten staan en de jongens mogen daar even op spelen.
Dan is het genoeg geweest en keren we terug naar Madi A Thava om een duik te nemen in het zwembad. Hier wordt een andere auto afgeleverd zodat we terug naar Johannesburg kunnen rijden zonder krakende geluiden.
Na afscheid te hebben genomen van Aart en Marcella gaan we op weg naar Entabeni Wildreservaat. We logeren daar in een luxe safaritent en er is een zwembad waar we even heerlijk in af kunnen koelen.
Helaas mogen de kinderen niet mee op een gamedrive (Je moet minimaal 6 jaar zijn) waardoor één van ons meegaat om dieren te spotten.
Patrick gaat mee en ziet leeuwen, olifanten, jakhalzen, nijlpaarden, zebra's, gnoes, wilde zwijnen en verschillende antilope soorten.
Ondanks het vele wild wat Patrick ziet zijn wij niet echt gecharmeerd van dit park. Het is allemaal net een beetje te gelikt. Daarnaast viel het ons ook wel een beetje tegen dat ze niks anders voor de kinderen georganiseerd hebben. Dit stond wel in de beschrijvingen van onze reisagent.
Tegen de tijd dat Patrick terugkomt van de gamedrive worden wij opgehaald uit onze tent. Als het donker is mogen we niet meer alleen door het kamp lopen. We worden dus door een ranger opgehaald en later weer teruggebracht naar de tent. Deze heeft een groot geweer bij zich wat op ons en de kinderen een behoorlijke indruk maakt.
Dan volgt er een lange reisdag. We rijden eerst terug naar Johannesburg airport om daar het vliegtuig naar Port Elizabeth te pakken. Bij de landing heeft Zeb erg veel last van zijn oren en moet erg hard huilen. Hij komt bij mij op schoot zitten en ik hou mijn handen voor zijn oren. Ondertussen proberen we hem wat snoepjes te geven waardoor hij de pijn wat weg kan slikken. Helaas lukt dit niet zo goed en zijn we dan ook heel blij als het toestel na een vlucht met veel turbulentie weer aan de grond staat.
Zeb is even heel verdrietig en eigenlijk ontroostbaar. Op zo'n moment vraag ik me dan af of we er wel goed aan doen om dit met onze kinderen te ondernemen. Gelukkig is het verdriet ook weer snel over als we bij onze nieuwe lodge aankomen en ze blijken er een zwembad te hebben en ook nog eens jonge hondjes....
Kududu Lodge ligt dichtbij Addo NP waar we, na een goede nachtrust, naartoe gaan. Als we het park inrijden zien we al snel een hele grote kudde olifanten. Een pracht gezicht.
Het park is prima begaanbaar en we zien ook nog kudu's, wilde zwijnen, schildpadden, struisvogels, gele mangoest (soort wezel), een hartebeest en wat verschillende vogels.
Het mooiste was een hide dichtbij een drinkplaats waar een hele kudde olifanten stond te drinken. Echt alle soorten en maten olifant stond er bij elkaar. En dan blijven de baby olifanten toch het leukste om naar te kijken.
Terug bij de lodge spelen Zeb en Tycho met de honden Oxo en Mayo. Tycho vindt het best eng en gaat veilig achter de staldeur op een stoel staan lachen hoe Zeb met de honden aan het ravotten is.
De volgende morgen moeten we afscheid nemen van Oxo en Mayo en de kleine puppies. Dat vindt Zeb heel vervelend. Maar gelukkig weten we nu ook dat de verdrietige buien weer snel over zijn als we weer bij de volgende accommodatie aankomen en er weer andere leuke dingen te beleven zijn.
De vakantiehuisjes in Tsitsikamma Lodge zien er zeer gezellig uit en liggen rond een mooie tuin. De jongens gaan er zelf op uit om de tuin een beetje te verkennen. Ze lopen telkens een stukje verder, maar als ze het idee hebben dat ze te ver weg zijn komen ze met een sprint weer terug gerend. Ze hebben dan de grootste schik en gaan weer op weg.
's Middags maken we een wandeling naar de rivier waar Zeb het helemaal naar zijn zin heeft met naar beneden klimmen en weer omhoog. Het is best een steil pad en we staan er eigenlijk versteld van dat hij het durft en dat het hem zo goed afgaat. Tycho is precies het tegenovergestelde en klampt zich aan ons vast en wil niet naar beneden.
Als we terugkomen bij het huisje begint het te regenen en er is wat onweer. Dit is het begin van een onrustige nacht met een stormachtige wind. De stroom valt uit en dat is zeer onhandig omdat Zeb deze nacht wat ziek is en moet spugen. Bed, pyama en de grond zijn vies en wij moeten ons behelpen met een zaklampje om het op te ruimen. Gelukkig was er nog een bed over waar Zeb zo in kon zodat we niet het huis uit hoefden om schone lakens te halen.
's Morgens is er niets meer van Zeb's misselijkheid te merken. Hij is weer top fit zodat we er op uit gaan naar de kustlijn van Tsitsikamma NP. We maken een prachtige wandeling naar de loopbrug over de Stormrivier. We genieten van de prachtige uitzichten op de robuuste kustlijn en wandelen over de loopbrug naar een kiezelstrandje aan de andere kant van de rivier.
Hier pauzeren we even en nemen wat te drinken. We genieten van het zonnetje en gooien stenen in het water.
Op de terugweg komen we op het eind een zandstrandje tegen waar we nog even spelen voordat we lunchen in het restaurant. Bij het zandstrandje lopen we even met onze voeten de oceaan in. Tjeetje wat een koud water!! Daar ga je niet voor je plezier in zwemmen!!
Als we terug bij de lodge zijn wil Zeb zwemmen. Het zwembad is nog wel wat vies door de storm en vooral erg koud. Toch gaan we er even in, al houden we het niet lang vol en gaan we wat schommelen in een schommelbank en daarna spelen in de speelkamer die ze hier hebben.
Halverwege de autorit van Tsitsikamma naar Oudtshoorn stoppen we bij het treinmuseum in George. Zeb en Tycho zijn helemaal wild van treinen en vinden het geweldig om de oude stoomlocomotieven te bekijken.
Dan rijden we door naar Oudtshoorn en zien steeds meer struisvogels langs de kant van de weg. We logeren bij de Oude Meul, wat ook een werkende struisvogel boerderij is. We gaan 's middags bij de hokken van de jonge struisvogels kijken. Ook hier zitten ze met vele in een kleine ruimte. Maar als ze wat groter zijn mogen ze het weiland in en kunnen ze zich uitleven.
Tijdens ons verblijf in Oudtshoorn kiezen we ervoor om wat uitjes voor de jongens te maken. We bezoeken de Wilgewandel, een soort kinderboerderij met speeltuin en botsbootjes. We voeren de dieren en Zeb en Tycho leven zich uit in de speeltuin.
Na de lunch zijn we hier wel uitgekeken en besluiten we de wildlife ranch te bezoeken. Dit is een dierentuin met een fok programma voor cheeta's en tijgers.
We krijgen hier een rondleiding langs de dieren. Bijzonder waren de vissen uit Lake Malawi!!
En als je dan in Oudtshoorn bent, de struisvogelstad van de wereld, dan mag een struisvogelbiefstuk niet ontbreken. Na het dierentuin bezoek gaan we dan ook lekker uit eten om van het zeer malse stukje vlees te genieten.
Als we doorreizen naar De Hoop National Park brengen we een bezoek aan Ronnie's sexshop. Dit is niet echt een sexshop, al hangen er wel vele BH's in zijn café.
De vrienden van Ronnie hadden een keer een geintje uitgehaald en Ronnies sexshop op de muur geschreven. Sinds dit op de muur staat, krijgt hij veel meer bezoekers dan voorheen. Ondertussen is het een beroemde stop geworden voor de reizigers van Route 62.
We rijden via Malgas naar De Hoop en moeten met het handgetrokken pontje mee. Dit is een belevenis op zich. We doen nog een poging om de "trekkers" te helpen en komen er zo achter dat dit een heel zwaar baantje is!! Petje af voor deze mannen!!
Onze verblijfplaats voor de komende twee nachten is Buchu Bushcamp. De huisjes en het restaurant zien er prachtig uit. Maar helaas is er voor de kinderen niet heel veel speelruimte. Ze rennen wat over de steigers en rond het kleine zwembad. Helaas is het wat frisjes waardoor we geen zin hebben om een duik te nemen.
Als ik 's ochtends wakker wordt, zingen de kinderen uit volle borst het lang zal ze leven. Hoera ik ben jarig!! Ik krijg een mooie tekening van de jongens en dan gaan we na het ontbijt het park in.
We rijden gelijk naar de kust en klimmen de witte zandduinen op. Als we er bovenop staan zien we ze al zwemmen!! WALVISSEN!! Wat een pracht gezicht!!
Er zwemmen ongeveer 4 vrouwtjes met jong voor de kust. Af en toe zien we een vin of een rug boven water. En heel soms springt er één omhoog en zien we het grote dier weer met een grote plons in het water terecht komen.
Ondertussen spelen Zeb en Tycho met het witte zand en rennen ze van de zandduinen af. Dan lopen we naar het strandje en gaan op een rots zitten. Patrick en Zeb gaan wat spelen met de aanrollende golven. Tycho speelt wat met zijn treinen op de rots terwijl ik geniet van de warme zonnestralen en de walvis die voor de kust zwemt.
Als we honger beginnen te krijgen, rijden we naar het restaurant die in een andere hoek van het park ligt. Onderweg zien we nog wat zebra's en gazelles.
Als we in de namiddag terug rijden naar Buchu Bushcamp, zien we een bruine cobra die in de aanvals houding staat. Helaas is ie alweer snel verdwenen zodat we geen foto kunnen maken.
En zo eindigt mijn verjaardag. Een mooier kado kan je je toch niet wensen. Ik heb voor het eerst walvissen in levende lijve gezien....
Houtbaai is de plek waar we even tot rust komen. We verblijven hier 5 nachten in Makuti Lodge, wat een waar paradijsje voor ons is.
We hebben een zeer mooi huisje met alles erop en eraan. Twee aparte slaapkamers, 2 badkamers, woonkamer, complete keuken die zelfs voorzien is van vaatwasser, wasmachine, magnetron en oven.
We zijn dus van alle gemakken voorzien en de jongens kunnen heerlijk spelen in de mooie grote tuin compleet met zwembad. Vanuit Houtbaai is het ongeveer 20 minuten rijden naar het centrum van Kaapstad, een ideale plek om deze stad te verkennen.
We besluiten om eerst een rondrit te maken met de blauwe lijn van de City Sightseeing Cape Town. Dit is een rode dubbeldekker die ons langs wat leuke plekjes in en om Kaapstad brengt. De blauwe lijn stopt bij World of Birds wat op een drie minuten rijden van Makuti lodge ligt.
We rijden langs de kust naar het centrum en passeren mooie baaien en stranden en natuurlijk is er aan de andere kant het prachtige zicht op de tafelberg. Of liever gezegd, de twaalf apostelen die er aan deze kant nog voor staan.
Bij het V en A Waterfront stappen we uit en wandelen wat door de haven en langs de vele winkels en restaurantjes.
We lunchen op een terras aan de waterkant. We zitten op een top locatie want we kunnen vanaf het terras de zeehonden zien spelen. Soms komt er eentje voorbij zwemmen op zeer korte afstand wat een geweldig gezicht is.
Verder zitten er hier ook vele aalscholvers en meeuwen en kunnen we de draaibrug open en dicht zien gaan als er een boot voorbij komt. Voor Zeb en Tycho is het een heerlijke plek, en als we klaar zijn met eten, mogen ze ook nog in een kleine draaimolen.
Via de binnenstad rijden we rond de tafelberg weer terug naar houtbaai. We rijden door het centrum maar zijn niet erg onder de indruk van wat we zien, daar hoeven we dan niet naartoe deze dagen. Terug bij Makuti Lodge nemen we een duik in het zwembad om lekker af te koelen.
De volgende dag is het windstil en mooi helder. Een prachtige dag om met de kabelbaan de tafelberg op te gaan. Ik was verbaasd hoeveel mensen er in zo'n cabine passen, en dan draait ie ook nog in het rond zodat iedereen uitzicht op zowel de berg als de stad heeft. Wat een uitvinding!!
Bovenop wandelen we wat rond en genieten van de prachtige uitzichten op de stad en Robben Eiland dat we kunnen zien liggen.
Dan doen we een bakkie in het restaurant. Als we nog wat verder wandelen danwel rennen maakt Zeb een nare val. Zijn beide knieën liggen open en hij is ontroostbaar. Gelukkig hebben ze op de tafelberg ook een EHBO-er, die zijn knieën verzorgt. En als er een grote pleister op de wonden zit stopt hij met huilen. We maken ons rondje af en gaan dan weer naar beneden.
We gaan naar het strand van Camps Bay. Hier huren we een parasol en ligbed zodat we even kunnen relaxen op het strand. Helaas is de zee wel erg koud zodat we alleen met onze voeten in het water gaan.
De kinderen die hier vandaan komen zwemmen met een wetsuit aan. We spelen ook nog even in een speeltuintje die langs het strand ligt en gaan dan terug naar de lodge waar we gaan braaien.
Boulders Beach bij Simonstown staat bekend als de beste plek om pinguins te zien. Daar gaan we dus naartoe.
Wij parkeren de auto in de buurt van een zandstrandje en moeten daarom nog wel een stukje lopen naar het strand waar de beestjes zitten.
In het begin lopen we gewoon door en hebben we niet in de gaten dat er ook pinguins langs de steiger zitten. Als er eentje pal ernaast zit hebben we ze pas door en zijn Zeb en Tycho gelijk helemaal wild van de grappige diertjes. Ze beginnen volop te kletsen tegen het beestje die wat sloom voor zich uitkijkt en alles best vindt.
Als we op het strandje komen waar de hele groep bij elkaar zit zijn we in het begin wel enthousiast. Helaas staat hier ook een groep fotografen die blijkbaar allemaal de mooiste foto willen schieten.
Als Zeb even voor het hek staat te kijken komt zo'n paparazzi achter, voor, naast, tegen hem aan staan en begint ook nog eens te schelden als ze met haar lens tegen zijn hoofd komt. We besluiten snel terug te gaan naar de steiger waar we heerlijk rustig naar de pinguins kunnen kijken, en waar we waarschijnlijk nog mooiere foto's hebben gemaakt dan dat stelletje stumpers.
Na de lunch rijden we naar Cape Point. Als we er aankomen merken we pas hoeveel wind er staat. Gelukkig kunnen we naar boven met een treintje (funiculair) wat voor Zeb en Tycho het hoogtepunt van de dag is.
Als we boven zijn klimmen we omhoog naar de vuurtoren. We hebben een pracht uitzicht op Kaap de goede hoop en de Atlantische Oceaan. We maken wat mooie foto's en gaan dan weer terug met het treintje om naar Kaap de Goede hoop te rijden.
Kaap de Goede Hoop is eigenlijk niet meer dan een keienstrand waar een bord staat met Kaap de Goede Hoop. Toch heeft het wel iets bijzonders om er te staan. De ruige zee die tegen de rotsen aanslaat maakt het plaatje compleet!!
Op de terugweg rijden we over Chapmans Peak. Een prachtige route langs een berg met mooie uitzichten op o.a. Houtbaai. De bochten zijn soms heel scherp en we maken regelmatig een stop om van de uitzichten te genieten.
Op de laatste volle dag in Houtbaai gaan we naar World of Birds. Een leuke dierentuin met, zoals de naam al zegt, vele vogels, maar ook vele apen.
Het park ziet er wat oud uit maar is wel heel speciaal omdat je in een heleboel hokken mag. We liepen langs hele grote uilen en roofvogels die op nog geen meter afstand van ons vandaan zaten. Soms moesten we zelfs onder ze door lopen om naar een ander hok te komen.
Het hoogtepunt was wel het hok met de aapjes. Van die apen die je ook in de apenheul ziet. Deze kwamen op de rugzak van Patrick zitten en bij mij op schoot. Zeb en Tycho vonden het reuze spannend.
Als er een aapje in de buurt kwam begonnen ze zenuwachtig te lachen of zelfs te gillen. Maar aan de andere kant wilden ze niet weg en vonden ze de diertjes geweldig. Tegen sluitingstijd moesten we uit het apenhok gezet worden.
De dagen in Houtbaai zijn omgevlogen!! We verlaten onze heerlijke stek om naar Hermanus af te reizen.
Onderweg stoppen we nog bij Betty's Beach om nog meer pinguins te kijken. Er zitten er hier zowaar nog veel meer dan op Boulders Beach. Op deze plek komen we ook voor het eerst dassies tegen. Grappige beesten waar de jongens zeer enthousiast op reageren.
Hermanus is de afsluiter van onze reis en staat bekend als de beste plek ter wereld om walvissen te spotten. Als we bij 138 marine guesthouse aankomen valt de kamer die wij krijgen wel wat tegen.
In onze beschrijving staat beschreven hoe prachtig het uitzicht is. Helaas ligt onze kamer achter het huis tegen de parkeerplaats aan en zien we helemaal niets van dat mooie uitzicht. Bovendien is de "familie kamer" niets meer dan een kamer met 2 extra bedden voor de kids. Alleen de gezamenlijke eetkamer en lounge hebben de allure die we verwacht hadden.
's Middags rijden we naar Grotto Beach waar we kunnen wandelen over een mooi wandelpad langs de oceaan. In het begin zien we nog geen walvissen, maar op een gegeven moment zien we de immense dieren toch zwemmen. Ze zijn wel wat verder uit de kust dan bij De Hoop.
We spelen nog wat op het strand en rijden dan naar de oude haven van Hermanus. Hier zien we waarom dit de walvishoofdstad van de wereld is: de walvissen liggen zo'n 50 tot 100 meter uit de kust. Wat een pracht gezicht!! En Zeb en Tycho waren helemaal in de wolken omdat ze een dassie zagen. Onze dag kan niet meer stuk!!
De volgende dag bezoeken we een marktje met allerlei zelfgemaakte gerechten. Eén van die gerechten was een kroket die Zeb wel wilde uitproberen. Die ging erin als koek!! Daarna gaan we naar de oude haven en vermaken ons bij een ministrandje terwijl we naar de walvissen kijken.
Onze laatste dag in Hermanus en Zuid Afrika is helaas een druilerige dag met veel regen. We moeten 's ochtends onze kamer uit, maar onze vlucht gaat pas om 1.00 uur in de nacht. Gelukkig is er in Hermanus een overdekte speeltuin waar we tot twee uur kunnen spelen.
Helaas regent het dan nog steeds en dus gaan we wat eten in een restaurant met een speelhoek. Rond een uur of vier gaan we naar het guesthouse om wat rond te hangen in de gezamelijke ruimte. Als we even na vijven naar de oude haven rijden is het eindelijk wat droger.
We wandelen nog wat rond om nog zoveel mogelijk walvissen te spotten. Dan gaan we eten bij Fusion, een restaurant met uitzicht op de baai.
Als we binnen zitten gaat er een walvis een showtje opvoeren. Hij springt meerdere malen uit het water. Wat geeft dat een kick als je zo'n beest zo ziet springen. En Patrick heeft het ook nog op foto vast kunnen leggen!!
Deze show en het heerlijke eten heeft ons toch een bijzondere laatste dag bezorgt. Na het eten begint het al behoorlijk donker te worden.
Als we een laatste blik op de baai werpen zien we de staartvin van een walvis boven water. Ik zeg tegen Zeb en Tycho, kijk jongens hij zwaait ons gedag!! Zeb springt een gat in de lucht en roept Jippie, wat mooi. Tycho ziet de enthousiaste sprong van zijn broer en springt met hem mee. We roepen allemaal "Dag walvis...."
Rond een uur of 8 zijn we terug bij 138 marine guesthouse. We moeten nog een uur wachten op onze taxi naar het vliegveld. We kijken wat tv en puzzelen wat. Om 21.00 uur vertrekken we naar het vliegveld.
Zeb en Tycho vallen in de auto in slaap maar worden na een uurtje weer wakker als we op het vliegveld aankomen. Na het inchecken en koffers afgeven moeten we door de bagage check en zien ze iets vreemds in Patrick zijn rugzak. Er blijkt nog een mes in zijn tas te zitten!! Dat waren we helemaal vergeten!! Deze hebben we gebruikt als schroevendraaier en om appels te schillen.
We gaan bij de gate zitten wachten tot we het vliegtuig in mogen. Zeb en Tycho blijven wakker. We vertrekken op tijd voor een terugvlucht met veel turbulentie door de harde wind. De jongens slapen wel een aantal uren. Maar Patrick en ik dutten alleen wat en kijken een film.
Zeb is om 7.00 uur alweer wakker. Tycho blijft wat langer slapen maar is om 9.00 uur ook weer wakker. Ze krijgen nog een kadootje om de laatste uren in het vliegtuig mee te spelen, maar zijn het reizen duidelijk zat. We zijn dan ook blij als we om 11.30 uur veilig op schiphol staan. Daar staat Faviën ons op te wachten om ons een welkom thuis te heten.
Wil je ook zo'n mooie rondreis met kinderen in Zuid-Afrika maken? Kijk bij het familiereizen in Zuid-Afrika voor de mogelijkheden.
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)