Reisverslag Marokko: met jonge kinderen langs oases en een filmstudio

Dit reisverslag Marokko gaat over onze eerste ervaringen met een vakantie met jonge kinderen buiten Europa. Een andere cultuur opsnuiven en beleven, wat zullen onze jongens van 3 en bijna 2 jaar oud daarvan vinden?

Wil je meer weten over de mogelijkheden? Kijk dan op de pagina Marokko met kinderen.

Op vrijdag 26 september 2008 is het dan zover. We gaan op vakantie!!!

We hebben bewust voor Marokko gekozen omdat de vliegtijd maar iets minder dan 4 uur is. Dat is wel te overzien, en dan zit je in een compleet andere wereld.

We reizen met een huurauto langs diverse mooie plekjes in Zuid-Marokko. Voor de kids is er overal een zwembad. Maar ze vermaken zich ook met andere dingen.

Vliegen met onze beweeglijke peuters...

Helaas begint de vakantie wel met vertraging. We moeten 1,5 uur langer wachten.

Op Schiphol kunnen de kinderen zich gelukkig vermaken bij de speeltuintjes bij de MC Donalds en naast de babycare lounge.

De vlucht naar Marrakech verloopt verder goed.

Tycho is lekker druk en vermaakt zich vooral in het gangpad en met klimmen op de stoelen.We laten hem lekker zijn gang gaan, en de andere passagiers vinden het ook best.

Aan boord hadden ze poffertjes en dat was even smikkelen.

Zeb was niet helemaal fit en heeft een tijdje op mijn schoot liggen slapen. Hij had vooral met landen wel wat last van zijn oren. Maar door hem een snoepje te geven en af en toe wat druk achter zijn oren te geven ging dit verder wel goed.

Drukke kids bij aankomst in de nacht

Bij aankomst in Marrakech is het heel erg druk bij de paspoort controle. En per passagier waren ze wel zo'n 3 a 4 minuten bezig. Met in elke rij zo'n 50 wachtenden voor je zagen wij de bui al hangen.

Dit gaat nog zeker een 1,5 uur duren. Dus ging ik met de jongens op de grond wat spelen en bleef Patrick in de rij staan.

Na 20 minuten wachten werd er een nieuw controle hokje geopend en werden wij aangetikt door de douanier dat wij vooraan mochten komen staan.

Natuurlijk zagen andere mensen dat, die nog even voor gingen, maar wij konden op deze manier toch vrij snel door de douane. Een gelukje omdat wij met onze kinderen op reis waren!!

Onze bagage stond al klaar bij de bagagebanden, dus konden we op zoek naar de persoon die ons op kwam halen.

In eerste instantie zagen we niemand. Dan maar even gaan zitten en proberen om te bellen met de lokale vertegenwoordigers. Helaas kon ik niemand bereiken. En wat nu?

Altijd vervelend als dit je overkomt, en zeker met jonge kinderen. Patrick ging nog even een keertje kijken of er nu wel iemand stond om ons op te halen. En ja hoor!! De meneer was er nu wel!!

Hij was net binnen gekomen. Snel op weg naar ons hotel. In de taxi leven onze jongens helemaal op. Bij iedere verkeersdrempel (en dat zijn er nogal wat) veert Zeb enthousiast omhoog, tot hilariteit van zijn kleine broer.

Een mooi hotel in Marrakech

De eerste twee nachten brengen we door in Marrakech in Hotel Tichka Salam. Het is een mooi hotel met vriendelijk personeel.

Wij krijgen twee kamers met een tussendeur. Dat is ideaal. Doordat de jongens hun eigen kamer hebben, kun je samen nog wat kletsen en lezen.

We drinken nog wat in de bar en gaan nog even bij het zwembad kijken. Daar willen Zeb en Tycho even met hun voeten in zitten en even spetteren.

Na de belofte om de volgende dag te gaan zwemmen, krijgen we ze mee naar boven om te gaan slapen.

Onze eerste volle dag in Marrakech vermaken wij ons 's morgens bij het zwembad van het hotel. Er hangt wat bewolking waardoor het lekker weertje is. Als de zon even doorkomt is het gelijk warm. Maar met een duik in het zwembad zijn we snel weer afgekoeld.

De jongens springen vrolijk van de kant af, maar van het koude water doen ze beide een grote boodschap in hun zwembroek. Lekker hoor!!

Laat je niet belazeren op het Djeema El Fna plein

Na het middagslaapje van Tycho gaan we naar het Djeema El Fna plein. Dit is een bekend plein met veel eetstalletjes, verse sinasappelsap stalletjes, slangenbezweerders, verhalen vertellers, acrobaten, toekomst voorspellers, muzikanten en vrouwen die henna tatoeages maken.

Met de taxi rijden we eerst door Marrakech en zien we hoe alle huizen en gebouwen gemaakt zijn van dezelfde rode klei. In eerste instantie heb je echt het idee dat alles op elkaar lijkt. De moderne gebouwen maar ook de achterbuurten, alles in diezelfde rode kleur.

Het gedeelte waar de nieuwe stad is gebouwd ziet er ook echt sjiek uit zoals onze eerste indruk was, maar de achterbuurtjes en de oude stad zijn wat rommelig en zien er soms gewoon vies uit. Er ligt veel afval op straat en ook de Palmeraie liggen vaak vol afval.

Op het plein aangekomen komen we al snel een man in kledij tegen die wat voor ons komt spelen en op de foto wil. Tegelijk komt er een vrouw die mijn hand pakt en er een henna tekening op maakt.

Ik had Tycho in mijn andere hand en was niet snel genoeg om mijn hand weg te trekken. Beiden wilden geld zien en vroegen een achterlijk hoog bedrag.

Wij hebben ze wel iets gegeven maar duidelijk minder dan het gevraagde en zijn snel naar een terras gegaan om het hele gebeuren eerst even van een afstandje te bekijken.

Grappig is wel dat toen we die man aan zagen komen, we al tegen elkaar zeiden van, dit gaat ons geld kosten. Maar voor de jongens is het leuk om zo'n man even gek te zien doen, al waren ze wel een beetje bang voor hem als hij te dichtbij kwam.

Langs het plein zijn vele restaurantjes met dakterras waar je een mooi uitzicht hebt over het plein. Na een ijsje lopen we over de soukh (markt) naar een kleiner pleintje wat de place Rahba Qedima heet.

Het pleintje is minder druk en ze verkopen er heel veel handgemaakte kamelen en er zijn schildpadden en kameleons te bewonderen. Een leuk pleintje voor de kinderen.

Daarna lopen we weer terug naar het grote plein en gaan eten op een dakterras. Het uitzicht op het plein is erg leuk en de jongens vinden elke paardenkoets en ezel die langskomt geweldig om te zien.

Terug in ons hotel zijn we allemaal onder de indruk van deze mysterieuze plaats.

Een rit over de hoge Atlas

Na twee nachten Marrakech gaat onze rondreis beginnen. Patrick gaat de huurauto ophalen terwijl ik met de jongens op de kamer blijf en onze spullen inpak.

Hij komt terug met een mooie Renault Scenic, kinderstoel en een zitverhoger. Het ziet er allemaal goed uit. We laden onze spullen in en gaan op weg.

We rijden vandaag over de hoge Atlas naar Ouarzazate. Om Marrakech uit te komen is het wel even zoeken om de juiste weg te vinden. We rijden maar 1 keer verkeerd en dat hadden we snel door.

We rijden langs de oude stadsmuur. Hier is het een drukte van jewelste, met alle mogelijke typen van vervoer. Opletten dus in de hectiek, maar wel erg leuk om te zien. Al met al zijn we redelijk snel de stad uit.

Eerst rijden we nog over vlakke wegen maar het Atlas gebergte zien we al duidelijk liggen. Al snel belanden we in de bergen en rijden we over de kronkelweggetjes.

De uitzichten zijn prachtig als we over de Tizi 'n Tichka pas rijden.

Helaas heeft Zeb wagenziekte van mij geërfd en moet hij spugen. Hij zit helemaal onder en het autostoeltje ook. We geven hem snel andere kleren aan en maken het stoeltje zo goed en zo kwaad als het kan een beetje schoon.

Dan rijden we nog een stukje door tot het eerste restaurantje wat we tegenkomen. Daar kunnen we ons echt even opfrissen en krijgt Zeb ook een pilletje tegen wagenziekte.

Aankomst in Ouarzazate

De reis verloopt verder zonder problemen. Na de bergpas verandert het landschap diverse malen prachtig van kleur, en uiteindelijk komen we in een dorre omgeving als voorbode op de Sahara.

We nemen nog een lifter mee van wie de auto stuk is en mogen bij zijn familie in Ouarzazate thee drinken. Het is een familie die 3 keer per jaar door de woestijn trekt om ruilhandel te doen bij de woestijnvolken en in Timboektoe, Mali.

We hebben indrukwekkende foto's gezien. Maar we wilden met de kinderen gaan zwemmen en namen daarom snel afscheid van de aardige mensen om bij ons hotel een duik te nemen.

Het hotel Les Jardins in Ouarzazate ziet er wederom prachtig uit. We nemen een verkoelende duik en spelen wat met de stapelbekers op de rand van het zwembad.

Het water was wel erg koud en al snel zitten Zeb en ik weer op de kant met een handdoek om ons heen.

Tycho en Patrick waren wat slimmer en wilden alleen met hun voeten in het water. Ze vonden het duidelijk te koud. Gelukkig kunnen de jongens zich ook prima vermaken met rondrennen in de mooie grote tuin.

's Avonds zijn we het stadje ingereden om te eten in een restaurantje tegenover Kasbah Taourirt, de belangrijkste bezienswaardigheid in Ouarzazate.

De muren zijn prachtig verlicht, en we eten couscous en tajines (pruttelend vleesprutje en groente).

Zeb en Tycho zijn lekker aan het spelen in de vele kussens die op de banken liggen en eten brood met maggi.

Leef je uit bij de Filmstudio's in de woestijn

Voordat we doorreizen naar Zagora gaan we eerst een kijkje nemen in de Hollywood studio's die in Ouarzazate liggen.

Hier zijn en worden veel beroemde films opgenomen. We krijgen een rondleiding langs de decorstukken die daarvoor gebouwd zijn.

Zo zien we de nagebouwde tempels van Luxor en van Abu Simbel in Egypte. Deze zijn in feite mooier dan de echte in Egypte, omdat getracht is de oorspronkelijke kleuren weer te geven.

Daarnaast ondermeer de voorkant van een Tibetaans klooster en een paleis uit het oude Rome.

Op afstand staat er in de dorre vlakte een compleet kasteel en we vinden er ook een halve boot en de katapulten uit de film Asterix en Cleopatra. Ook staat het vliegtuig en de jeep er nog uit de film The Jewel of the Nile.

Voor onze kinderen is het allemaal wat veel. Maar ze vermaken zich wel prima met het gooien van steentjes vanaf de trap bij de tempels. We nemen hier lekker wat tijd om met ze te spelen.

Door de Draa vallei naar Zagora

Na de filmstudio's reizen we door naar het plaatsje Zagora. Ook nu nemen we weer een lifter mee. Deze man wilde terug naar zijn geboortedorp om het einde van de ramadan te vieren met zijn familie.

Ook nu worden we weer uitgenodigd voor een kopje thee. Maar de jongens zijn net in slaap gevallen en we besluiten dus om door te rijden.

We rijden eerst door wat bergen en vervolgens door de Draa Vallei. Een mooie groene omgeving tussen de dorre heuvels. Dit is duidelijk een vruchtbare vallei, en hier wonen dan ook veel mensen.

We komen door vele dorpjes, en in veel daarvan staat een mooie Kasbah. Deze typisch Marokkaanse forten zijn prachtig om te zien, zeker als ze tussen het groen staan met de bergen op de achtergrond. Regelmatig kijken we onze ogen uit.

We hadden wel wat moeite om een leuk restaurant te vinden. We stopten daarom pas 10 kilometer voor Zagora bij een Riad.

Maar daar troffen we het wel: een heerlijk hotelletje met schitterende kamers en zeer vriendelijke mensen. Het heet Sauvage Noble.

De jongens konden lekker rennen over de binnenplaats en rollen in de kussens bij het eetgedeelte. Er waren ook nog jonge poesjes en dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig.

Na een heerlijke lunch kregen we nog een rondleiding van een doofstomme jongen door de Kasbah die naast de Riad lag. Leuk om even door de smalle straatjes te lopen en we mochten nog even bij een weverij kijken.

Vervolgens rijden we door naar ons hotel Kasbah Asmaa in Zagora. Ook dit hotel is schitterend met een zeer mooie tuin waar schildpadden in een fonteintje zitten en een heerlijk zwembad is.

We blijven twee nachten in dit hotel en ook hier zijn de mensen zeer aardig, vooral voor onze jongens. Ze worden regelmatig geknuffeld en over hun bol geaaid.

Wij gaan lekker zwemmen en daarna eten. Dan zijn we het allemaal zat en gaan we vroeg naar bed.

Spelen in het zand van de Sahara

Als we uitgerust wakker worden besluiten we de eerste zandduinen te gaan bekijken van de Sahara.

We moeten ongeveer 25 kilometer rijden om er te komen, maar dan zien we ze voor ons opdoemen. We rijden tot aan de voet van de zandduin en klimmen dan naar boven.

Zeb geniet van de hele grote zandbak. Hij gaat scheppen in het zand en rollen van de berg af. Ook Tycho verwondert zich over het vele zand.

Al snel komt er een man met een kameel op ons af. Zeb vindt het allemaal wat spannend en wil niet op de kameel.

Maar Tycho vindt het wel grappig en we gaan samen een ritje maken. Een klein rondje over de zandduinen en dan is het voor onze kleine vriend alweer genoeg.

Terug in het hotel gaan we lekker zwemmen. Na heerlijk afgekoeld te zijn gaan we een stukje wandelen.

Schuin tegenover ons hotel is een heel groot hok met een grote hoeveelheid kamelen. Zeb en Tycho kijken hun ogen uit.

Daarna klimmen we een stukje de heuvel op om van het uitzicht over het dorp te genieten. We bekijken de zonsondergang en gaan nog even kijken bij een hok waar een babykameel staat.

Daarna wandelen we terug naar het hotel en krijgen de jongens alvast een broodje. Zij gaan daarna lekker slapen terwijl wij 's avonds een keertje samen dineren. Met de babyfoon op tafel lukte dit prima.

Terug naar Ouarzazate

Ondertussen is het woensdag 1 oktober en begint vandaag het Suikerfeest.

Na afscheid te hebben genomen van de schildpadden en de kamelen rij ik (Sabine) vandaag terug naar Ouarzazate. Zo kan Patrick wat foto's en filmpjes maken onderweg.

Overal staan mensen op de weg in hun mooie kleren om het feest te vieren. Wij tuffen rustig door en komen vroeg in de middag aan in ons hotel Les Jardins.

We nemen eerst een duik om wat af te koelen en gaan daarna wandelen in het dorp. We wilden eigenlijk vroeg eten maar omdat de restaurants later open waren vanwege de ramadan gingen we wat souvenir stalletjes kijken en door de Kasbah wandelen.

Het is weer leuk wandelen door de smalle straatjes, tussen de huisjes van de lokale bevolking. Indrukwekkend om te zien hoe de mensen hier leven.

Maar we worden wel steeds lastig gevallen door mensen die ons rond willen leiden.

Daarom zijn we wel blij als de tijd aanbreekt dat de restaurants opengaan. We gaan snel eten en daarna zijn onze jongens er helemaal klaar mee. Tijd om te gaan slapen!!

De grootste Kasbah: Ait Ben Haddou

Als we onze weg vervolgen richting Taroudant komen we eerst langs de afslag naar de Kasbah Ait Ben Haddou. Dit is de bekendste Kasbah in Marokko welke schitterend gerenoveerd is.

Er zijn hier diverse films opgenomen en wij besluiten om er een kijkje te gaan nemen.

Als we de Kasbah in zicht krijgen begrijpen we waarom het zo bekend is. Het is werkelijk schitterend.

Om het geheel compleet te maken kabbelt er een riviertje voor de Kasbah en kun je je over laten rijden door een ezeltje zodat je geen natte voeten krijgt.

We slenteren er door de smalle straatjes en kopen er twee schilderijtjes die op een speciale manier geschilderd zijn. In de Kasbah staan een ezel, een koe, kippen en lopen er katten. Zeb en Tycho krijgen er geen genoeg van om deze dieren te bekijken.

Als we het riviertje weer over moeten steken nemen Tycho en Patrick de ezel. Blijft leuk om even op zo'n beest te zitten. En ze houden droge voeten!!

De rit naar Taroudant is lang en wat saai. Zolang onze jongens achterin de auto slapen is dat echter geen probleem. Wel jammer dat we ook nu geen leuk restaurantje vinden voor een tussenstop.

Maar bij aankomst blijkt het Hotel Paleis Salam Taroudant schitterend. Wederom is er een schitterende tuin met schildpadden, vogels, bananentuin en 2 zwembaden.

Wij nemen weer even een duik en het valt ons nu op dat Zeb steeds vrijer wordt in het water. Als je elke dag zwemt zie je de jongens met sprongen vooruit gaan.

In het begin van de vakantie hing hij nog om onze nek heen en een week later springt hij zelf van de kant af en zwemt alleen naar de trap toe. Knap hoor!!

's Avonds gaan we in een paardenkoetsje naar het pleintje in de stad om te eten. Het plein is niet heel bijzonder maar er zijn vele mensen op de been door het Suikerfeest.

Na het eten weer terug in het koetsje waar we alle vier vol van genieten.

Naar een berberdorpje in de Atlas

Terwijl Patrick nog even gaat zwemmen met de jongens, probeer ik de spullen weer in te pakken. Helaas gaat dat in etappes omdat ik tussendoor nogal vaak op de wc zit. Ik heb diarree.

We hebben vandaag een flinke rit voor de boeg door de bergen over de Tizi 'n Test pas. Dit is de mooiste maar gevaarlijkste bergpas in de hoge Atlas.

Ik zie er als een berg tegenop maar gelukkig viel het allemaal best mee. Zeb en ik nemen beide een pilletje tegen wagenziekte en dat helpt ons de reis wat beter te doorstaan.

Met een luier van Tycho in mijn broek ben ik ook verzekerd dat mijn broek schoon blijft als ik het niet meer kan houden. Gelukkig blijkt dit achteraf overbodig en kon ik het goed ophouden.

De rit over de pas was wel erg mooi. Het weer was helder waardoor we schitterende uitzichten hadden. De weg was wel wat smal waardoor we bij elke tegenligger rustig aan deden.

Gelukkig waren dat er niet zoveel. In tegenstelling tot het aantal S-bochten en afgronden. En de Berberdorpjes op de berghellingen maakten het nog indrukwekkender.

Ons onderkomen voor de volgende twee nachten is Hotel La Bergerie in Ouirgane. Het ligt mooi tussen de bergen en natuurlijk hebben ze weer een zwembad en een mooie tuin.

Dit is echt een familie hotel. Er zijn hier meerdere jonge kinderen waar de jongens mee kunnen spelen. Dat is voor de verandering wel eens leuk.

Tijdens ons verblijf vermaken we ons met wat zwemmen en doen we verder rustig aan.

Patrick maakt nog een wandeling naar de zoutmijnen samen met Zeb. Onderweg ontmoeten ze een paar lokale meisjes die Zeb vele kusjes geven. Ze helpen Patrick met het duwen van de wandelwagen door hun mooie berberdorpje.

Later keren we nog een keer terug naar het dorpje om de kinderen een pen te geven.

Terwijl we daar lopen komen net de geitenhoeders terug met hun geiten en schapen. Een pracht gezicht al deze dieren om ons heen. Zeb en Tycho kijken hun ogen uit.

Weer terug in Marrakech

Na onze relaxte dag in La Bergerie was het weer tijd om terug te reizen naar Marrakech.

We dachten dat we nog maar een klein stukje bergen zouden hebben en hadden Zeb geen reispilletje gegeven. Daar hadden we ons dus op verkeken en helaas werd Zeb weer ziek en moest hij wederom spugen. Sneu hoor voor ons mannetje!!

Gelukkig waren we toen wel bijna uit de bergen en konden we de reis vervolgen over bijna rechte wegen.

In Marrakech zijn we gaan snacken bij de McDonald’s. Een waar feestje voor Zeb en Tycho. En er was ook nog een klimtoren en glijbaan waar ze zich even in uit konden leven.

Aangekomen in het hotel waren onze kamers nog niet schoon. Wel konden we er onze koffers kwijt en zwemspullen aantrekken zodat we even konden zwemmen.

's Avonds gaan we weer eten op het Djeema El Fna plein waar het drukker was dan de vorige keer. Wij vragen ons af of dit met de ramadan te maken had.

Zeb heeft ondertussen een eigen idee over de roep om te bidden. Hij denkt dat er ezels in de minarettentorens zitten die dat geluid maken en vraagt zich vooral af waar die nu moeten slapen. Zelfs na uitleg blijft hij erbij dat het ezels zijn in die torens.

Terug nemen we de paardenkoets, maar helaas zijn Zeb en Tycho te moe om er van te genieten en vallen ze in slaap.

Omdat we twee nachten in Marrakech blijven hebben we een volle dag om ons hier te vermaken. We besluiten wat te gaan wandelen door de stad en de fonteinen te gaan bekijken die we eerder vanuit de auto hebben gezien.

We lopen daarna door een parkje en eindigen weer op het plein waar we gaan lunchen. Overdag is het daar een stuk rustiger.

's Avonds maken we een rondrit met een paardenkoets. Helaas valt het wat tegen en zien we niet veel bijzonders.

Een uur in zo'n koets is ook net te lang voor onze kinderen. Ze werden op het eind heel onrustig en wilden eruit.

We dineren nog eenmaal bij het plein en nemen dan afscheid van deze mysterieuze plek.

Aangehouden door de politie...

De laatste dagen in Marokko gaan we doorbrengen in Essaouira. Met een nieuwe huurauto (de eerste konden we niet achterlaten in Agadir) vertrekken we vanaf ons hotel.

We rijden linksaf de weg op en worden gelijk aangehouden door de politie. We zijn over een doorgetrokken streep gereden en hadden dus niet linksaf mogen slaan.

De agent wil ons een boete geven van 400 Dirham (40 Euro), direct te betalen. Belachelijk veel voor Marokkaanse begrippen, en het is duidelijk dat men de toeristen hier wil uitzuigen.

Patrick zegt echter dat hij geen geld bij zich heeft. Hij krijgt de keuze te betalen of rijbewijs inleveren. Maar dat kan niet, want die is nodig om te rijden, hoewel de agent zegt dat dat de wet in Marokko is.

Toen vroeg Patrick of ze eerst maar een bon uit wilden schrijven, dan kijken we wel verder. Ze gingen nog even in overleg en toen Patrick aangaf dat we op weg zijn naar Essaouira mochten we toch zo doorrijden.

Het was de agenten nu duidelijk dat ze niet even snel hun zakken konden vullen. Toch was het geluk hebben want we waren wel een klein beetje fout geweest.

We vervolgen onze weg en als we de stad uit zijn en een stukje gereden hebben gaat Patrick een auto inhalen. Wederom staat daar politie en worden we aangehouden. Te hard gereden!!

Patrick geeft nu aan geen Frans te verstaan en de politieagent spreekt geen Engels. Wederom komen we er weer goed vanaf en mogen we zo doorrijden.

De rest van de rit houden we ons strikt aan de regels en komen we niet meer in aanraking met de politie.

De prachtige stad Essaouira

We komen aan in Riad Zahra waar we de komende drie nachten gaan slapen. Het is een leuk hotelletje met aardige mensen, een zwembad en schildpadden.

Er staat hier alleen nogal wat wind waardoor het wat fris is om te zwemmen. Het plaatsje is daardoor juist wel weer populair bij wind- en kite-surfers.

's Avonds gaan we naar het oude gedeelte van het stadje met de mooie stadsmuur. Daar lopen we naar de haven waar mooie boten liggen.

We lopen ook langs de vissers die net de gevangen vis schoon zitten te maken en deze proberen te verkopen. Er liggen onder andere Murene alen en een krab.

Boven ons is het een drukte van jewelste en cirkelen de zeemeeuwen driftig rond om een visje mee te pikken. Wij hopen dat ze niet op onze kop poepen en gaan snel onder de poort staan.

Als we daar onderdoor lopen komen we in de haven, waar Zeb en Tycho de vele bootjes bewonderen.

Dan gaan we naar de rest van de oude stad, waar we door de nauwe straatjes wandelen. Hier heerst een goede mix tussen de lokale bevolking en de toeristen.

In sommige straten zijn vooral souvenirwinkels, maar verderop doen de locals hun boodschappen.

Via een grote helling komen we boven op de stadsmuur. Hier staat een rij oude kanonnen uit de Franse periode, en hebben we mooi uitzicht over de rotsen en de zee.

Ook staan hier wat muzikanten te spelen. Jammer dat een Japanner die van wel heel dichtbij staat te filmen. Toch genieten we van het spektakel, waarna we een restaurantje zoeken om wat te eten.

Genieten van het strand en de stad

Onze eerste volle dag in Essaouira gaan we doorbrengen op het strand. Het is niet zo warm dat we er kunnen zwemmen, maar zand scheppen en spelen bij de speeltuintjes die er zijn is helemaal top voor de jongens.

We lunchen langs het strand en gaan dan terug naar het hotel zodat Tycho kan slapen.

Tegen de avond gaan we de stad in via een andere poort en komen we in het gedeelte waar de locals inkopen doen.

Het is er erg druk en het stinkt er nogal. Zeb zit met zijn hand voor zijn neus in de wandelwagen. Maar we kijken onze ogen uit.

Onze tweede volle dag maken we een kort ritje over het strand op de rug van een kameel. Zeb en Tycho vonden het geweldig. Net een kermisattractie al dat gehobbel.

We lunchen in ons eigen hotel en Patrick en Zeb gaan nog even zwemmen. 's Avonds hebben we de zonsondergang gekeken vanaf de stadsmuren, en een lamp gekocht als souvenir.

Op het pleintje tegenover de haven hebben ze een ijswinkel met heerlijk ijs en daar hebben we dus nog even genoten van deze koude heerlijkheden.

Naar Agadir voor de terugvlucht

Het is ondertussen 10 oktober en vandaag vliegen we weer naar huis vanuit Agadir. Maar voordat het zover is moeten we daar eerst nog naartoe rijden.

Het is een rit van 3 uur en we besluiten helemaal door te rijden en in Agadir nog even naar het strand te gaan. Het is een echte badplaats met luxe hotels en een prachtig strand.

Helaas begint het nadat we wat gegeten hebben op het strand te regenen en kunnen we niets anders doen dan terug rennen naar de auto. Jammer dat ons laatste strandbezoek zo eindigt, maar het is niet anders.

We rijden nog even wat rond in Agadir en besluiten dan maar naar het vliegveld te gaan. Daar vermaken de jongens zich met rennen en stoeien in de grote hallen.

De vlucht terug begint wat rumoerig omdat Tycho zijn veiligheidsgordel niet om wil. Hij krijst het hele vliegtuig bij elkaar.

Als we eenmaal hoog genoeg zijn en de gordel af mag is alles weer OK. Hij nestelt zich vervolgens bij mij op schoot en valt in slaap.

Zeb is ondertussen bij Patrick op schoot in slaap gevallen. Ze slapen beide totdat we weer op de grond staan in Nederland.

Marokko geschikt voor jonge kinderen!

Onze conclusie na deze prachtige reis, is dat Marokko zeer geschikt is voor een vakantie met jonge kinderen.

Wil je meer weten over de mogelijkheden? Neem dan een kijkje op de pagina Marokko met Kinderen.

---

Vind je deze pagina leuk? Klik op de knop hieronder!

(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)

Hallo, ik ben Sabine

Hier help ik je graag om voor alle soorten gezinsvakanties, weekendjes weg en stedentrips de perfecte kindvriendelijke accommodaties en activiteiten te vinden.

Of je nu in Nederland wil blijven, Europa wilt verkennen of een verre reis wil maken. Ik heb bij elke bestemming de leukste vakantie adresjes en uitjes voor jouw gezin uitgezocht en zo mogelijk ook getest.

Veel plezier, Sabine

Suggesties voor een top vakantie

Onze Top 10 van de leukste Vakantieparken voor Kinderen

Bekijk onze Kerstvakantie
aanbiedingen

Onze favoriete vakantieadresjes

Op familiereis met Sawadee

Travelnauts, bijzondere reizen met kinderen

Better Places heeft gave gezinsreizen en werkt samen  met locale experts

Djoser Family groepsreizen

Boekentip: Handboek verre reizen met kinderen

Steun Stichting Droomdag, Voor kinderen met zieke ouders