Van alle unieke dieren in Madagascar is de Indri Indri in Andasibe National Park een hele bijzondere, omdat hij in geen enkele dierentuin te zien is. Wij willen hem dus heel graag zien, en horen!
De Indri Indri, of kortweg Indri, is de grootste van de lemuren (half-apen die alleen op Madagascar voorkomen).
In gevangenschap weigert hij te eten, waardoor hij sterft. Hij is dus nergens anders te zien dan in Madagascar in het wild.
Andasibe National Park is de beste plek om deze bijzondere dieren te zien. Het ligt tussen de hoofdstad Antananarivo en de Oostkust.
Voor ons is het de laatste etappe van onze familiereis door Madagascar.
Na onze boottrip over het Pangalanes kanaal stappen we uit in Mahanoro. Hier staat onze bus op ons te wachten voor een pittige rit naar Vatomandry. Pittig, omdat de weg heel erg slecht is, vooral het eerste deel. En we dachten wel wat gewend te zijn…
In Vatomandry komen we weer een beetje in de bewoonde wereld. We logeren bij Casodoro in leuke, eenvoudige bungalowtjes. Een leuk plekje, ook vanwege een nestje jonge poezen waar de kinderen mee kunnen spelen.
De volgende ochtend rijden we weer door, om rond de middag aan te komen in het dorp Andasibe. Hier checken we in bij Feon Ny Ala. Ook hier verblijven we in eenvoudige bungalows, al ziet het er allemaal wat netter en luxer uit.
Na een ontspannen middag aan het zwembad van een ander hotel, gaan we in de vroege avond direct op pad.
Net als bij Ranomafana gaan we niet het Nationale Park in, maar blijven we dicht bij de weg, aan de rand van het park.
Wel gaan we de Orchideeën tuin in die langs de weg ligt. Alleen hebben we geen oog voor de orchideeën, maar zijn we op zoek naar de dieren.
En die zijn er. Al snel vinden we verschillende mooie kikkertjes, kameleons en wandelende takken.
Nog leuker wordt het als de gids ook hier een dwergmaki gevonden heeft. Het valt niet mee om hem ook te zien te krijgen, maar we zijn blij als dat toch lukt.
Even verder wil de gids weer dat we hem volgen, het bos in. Zijn spotter heeft nog andere nachtlemuren gezien, dus er op af!
Dit keer is het een ander soort, die hoog in de boom zit. Ja, we zien wel wat zitten en bewegen, maar echt duidelijk zicht hebben we niet. Totdat ze onze kant opkijken en hun oogjes oplichten. Het blijken twee Woolly Lemurs te zijn. Wolmaki’s dus, die toch onder de indri-achtigen vallen.
Als we de orchideeëntuin weer uitkomen vervolgen we onze safari langs de weg. Wederom verschillende kikkertjes en kameleons maar dan plots, opnieuw een maki. Dit keer is het de Sportive lemur. What’s in a name, hij zat vrij stil als je het ons vraagt. Misschien dat-ie daarom in het Nederlands Wezelmaki heet.
De avondsafari was een groot succes, maar de volgende ochtend gaan we vroeg op pad om te zien waar we voor kwamen: de Indri Indri.
We gaan hiervoor naar het Analamazaotra Reserve. Dit deel van het Andasibe National Park wordt het meest bezocht. Het heeft de beste paden en je hebt er de grootste kans om de Indri Indri te zien.
We krijgen te horen dat er in het hele park meer dan 60 groepen Indri Indri’s leven, ieder met 2 tot 6 individuen. In het deel waar wij gaan wandelen leven 6 groepen, we zijn benieuwd hoeveel we er gaan zien.
Maar voordat we ze zien, horen we ze al. De Indri Indri heeft namelijk een heel luide roep. Een soort luchtalarm die je van kilometers afstand nog hoort.
We hoeven niet lang te wachten om ze ook te zien, na een kwartier is het al prijs. Een groepje van 2 zit hoog in de bomen. Wel lastig foto’s maken door de bladeren, en wanneer kijken ze nu eens naar beneden in de camera?
Als we even hebben staan kijken wenkt de gids ons. We zullen nog wel meer groepen tegenkomen, maar er is verderop ook een groep sifaka’s gezien.
Diadeemsifaka’s om precies te zijn. Een hele groep, die nogal actief is. Ze hangen ondersteboven, springen rond en stoeien met elkaar. Leuk om te zien, en dan is er ook nog een moeder met een schattig jong.
Als we weer verder gaan zien we inderdaad nog 3 keer een andere groep Indri Indri’s. We kunnen ze dus uit verschillende hoeken fotograferen.
Ook hebben we 2 keer het geluk dat ze beginnen te roepen als we onder ze staan. Wat een herrie! Heel indrukwekkend en mooi om te zien en horen.
Als we terug wandelen naar de uitgang, moeten we snel nog even met de gids mee een stukje bamboebos in. En ja hoor, daar zien we snel nog even een paar bruine maki’s. Dat maakt 3 verschillende soorten lemuren op deze ochtend, geen slechte score.
We hadden dus al veel lemuren van dichtbij in het wild gezien, maar aanraken is daar natuurlijk niet bij. Dat wordt anders als we in de middag naar het lemuren eiland gaan.
Vlakbij het grootste deel van Andasibe National Park, Andasibe-Mantadia, ligt Vakona Forest Lodge. De eigenaren van deze prachtige lodge hebben hier Vakona Private Reserve, een soort Apenheul opgericht.
Op een paar eilanden leven een aantal verschillende lemuren, die gered zijn uit illegale gevangenschap. Toeristen kunnen met een bootje naar één van die eilanden, om dichtbij de dieren te komen.
We zijn amper uitgestapt, of de eerste bruine maki komt al een kijkje nemen. Op zoek naar wat lekkers, natuurlijk. En de gids heeft dat lekkers natuurlijk, wat hij krijgt als hij bij ons op de schouder komt zitten.
Zeb en Tycho vinden het helemaal fantastisch, en wij natuurlijk ook. Zeker als de dieren besluiten om een eindje met ons mee te rijden, op de schouders van Zeb en Sabine.
Naast de bruine maki kunnen we ook de zwarte-witte vari’s aaien. De grijze halfmaki’s zijn wat schuwer en staan dat niet toe. En op een ander eiland zien we rode vari’s en diadeemsifaka’s, die wel nieuwsgierig zijn, maar waar we dus niet bij kunnen komen.
Overigens geldt voor al deze dieren dat ze vrij kunnen doen wat ze willen. Hun leefgebied is redelijk groot, al is het kleiner dan in het wild. Het contact met toeristen is uiteraard onnatuurlijk. Maar het is duidelijk dat hier op een verantwoordelijke manier met de dieren wordt omgegaan. Vandaar onze vergelijking met Apenheul.
Bij Vakona Private Reserve hoort ook nog een krokodillen boerderij, waar we een kijkje gaan nemen.
In een grote vijver leven hier tientallen grote krokodillen. Niet zo interessant, omdat ze nauwelijks bewegen, zeker nu in de winter.
De verblijven met kleine krokodilletjes zijn leuker. Evenals de mooie eenden en schildpadden. En in aparte kooien zien we nog slangen, bijzondere kameleons en de grote bladstaartgekko, een prachtig dier.
Tot voor kort was er hier ook een foussa, het enige grote roofdier van Madagascar. Tycho had zich daarop verheugd, maar helaas. De foussa is een paar maanden geleden ziek geworden en overleden.
En zo komt er een einde aan onze fantastische reis door Madagascar.
Na nog een koude nacht in Andasibe rijden we terug naar Antananarivo. Daar kijken we rond in deze grote, typisch Afrikaanse stad. Om vervolgens in de nacht terug te vliegen naar Nederland.
Madagascar heeft een onuitwisbare indruk op ons achtergelaten. De natuur natuurlijk, met zijn prachtige unieke dieren. Maar ook de dorpjes en de bevolking. Die ondanks grote armoede toch een vrolijk leven leiden.
Zeb en Tycho hebben ook genoten. Ze tonen hun Madagascar-T-shirts aan hun vrienden en klasgenoten, en vertellen hun verhalen erbij. Over de ringstaartmaki’s, kameleons en de Indri Indri in Andasibe.
Lees op de site meer over Familiereizen in Madagascar.
(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)