Een bijzondere tocht over het Pangalanes kanaal in Madagascar

Door Patrick van der Meer

Langs de Oostkust van Madagascar ligt het Pangalanes kanaal. Of eigenlijk een stelsel van kanaaltjes, dat de verschillende lagunes, meertjes en rivieren in het gebied verbindt.

Black Friday deals

Weg met kerst?

Een familie vervoert zich per kano over het Pangalanes kanaal

Het kanaal is in 1896 aangelegd door de Fransen, waarvan Madagascar een kolonie was. Het vormde een belangrijke transport verbinding, omdat de Indische Oceaan daarvoor te ruw was.

Inmiddels is het kanaal in verval geraakt. Alleen kleine kano’s (pirogues) en ondiepe transportschepen kunnen de route nog bevaren.

Wij gaan via het kanaal drie dagen lang een gebied ontdekken dat alleen per boot bereikbaar is.

Bekijk deze en andere Familiereizen in Madagascar

Van Ranomafana naar Manakara

Klein zonnepaneel bij een huisje in het dorp

Maar eerst rijden we vanuit Ranomafana naar de stad Manakara aan de Oost-kust. Daarbij verlaten we het tropisch regenwoud en zakken we verder af naar het lager gelegen kustgebied.

Het landschap blijft wel overwegend groen. Uiteraard komen we weer door vele dorpjes, en zo te zien is de bevolking hier (nog) armer dan in het hoogland.

We zien hier geen stenen huizen meer, maar hutten van hout, rieten daken en af en toe een golfplaat.

We stoppen in een dorp waar een marktje is. We bewonderen de producten die te koop zijn (bananen, T-shirts en andere kleding, plastic hebbedingetjes die je bij ons vooral op de kermis ziet), en dobbelen mee met een paar mannen.

De kinderen vinden het vooral leuk om de mooie groene gekko’s te spotten tussen de bananenbomen.

Laat je varen op het Pangalanes kanaal

We laten ons varen over het Pangalanes kanaal

Bij ons hotel in Manakara aangekomen, staat er een excursie per boot op het programma. Maar de kinderen willen even rust, het was tot nu toe een behoorlijke drukke reis.

En dus gaan we alleen met de ouders en gids op pad. We rijden naar het Pangalanes kanaal, waar we op een boot stappen, aangedreven door 6 roeiers.

Met vereende krachten, en onder begeleiding van lokale liederen varen we over het kanaal. We mogen zelf ook nog even meeroeien, en laten dan ook onze Hollandse liederen horen, tot groot vermaak van de roeiers.

Netten worden gerepareerd in het vissersdorp

Ondertussen genieten we van de rust en de natuur op het water. De gids vertelt het één en ander, en we stoppen bij een vissersdorpje.

Daar wordt duidelijk dat de bevolking hier heel eenvoudig leeft. Ze zijn volledig afhankelijk van hun eigen visvangst.

En aan de anderhalve toerist die hier wel eens langskomt proberen ze eigengemaakte souvenirtjes te verkopen.

De vissers aan het strand

De gevangen vis in de kano

De volgende morgen brengen we met de hele groep een bezoek aan de vissers aan het strand.

Al vroeg zijn die de zee opgegaan en nu komen ze één voor één terug met hun vangst.

De bodems van hun kano’s liggen dan vol met een aantal grote vissen, die wij komen bewonderen.

De meisjes komen met hun net uit de branding

Ondertussen staan een paar lokale dames in de branding met een net kleine visjes te vangen.

Als ze er wat hebben komen ze bij oma op het strand om de vangst in een teiltje op te vangen.

De kinderen van het dorp zijn met andere dingen bezig: voetballen. Er is een veldje waar het er redelijk serieus aan toe gaat.

En op het strand wordt ook gevoetbald met een bal gemaakt van plastic zwerfafval. We trappen een balletje mee tot hilariteit van de kinderen.

Bekijk deze en andere Familiereizen in Madagascar

Tycho voetbalt met de lokale jeugd op het strand

Rust en luxe in Mananjary

Het zwembad bij Vahiny Lodge

Na dit indrukwekkende bezoek stappen we in de bus die ons naar Mananjary brengt. Het Pangalanes kanaal tussen Manakara en Mananjary is niet goed genoeg bevaarbaar zodat we voor de 3-daagse tocht in Mananjary aan boord gaan.

Maar eerst verblijven we een nachtje in de prachtige en (relatief) luxe Vahiny lodge. Hier hebben we een ruime bungalow met hemelbed en grote badkamer. En bij het open restaurant ligt een mooi zwembad.

Alsof dat nog niet genoeg is krijgen we een heerlijke lunch voorgeschoteld. Die loopt echter nogal uit, waardoor het avondeten in het gedrang komt. Wat een luxe-problemen, je schaamt je er bijna voor in dit superarme land…

We stappen op de boot

Klaar om aan boord te gaan!

Na een heerlijke nacht is het zover: we stappen op de boot die ons 3 dagen lang over het Pangalanes kanaal vaart.

De boot heeft een onderdek waar we gezellig kunnen zitten. Relaxed lezen, kaarten of gamen. En een bovendek waar je in zonnestoelen kan genieten van de zon, de natuur, en de dorpjes waar we langs varen.

Aan boord is ook een toilet. En een keuken waar vanuit madame Boute met haar hulp heerlijke maaltijden op tafel tovert. Vooral als je van vis houdt…

En dan zijn er nog de schipper en zijn hulp, die ons door het kanaal moeten loodsen.

We varen langs vele dorpjes met rieten huisjes

Bezoek aan een witte olifant…

De eerste dag varen is heerlijk relaxed. We kijken onze ogen uit naar de taferelen op en langs het water. We passeren vele dorpjes met rieten huisjes. We zien mensen vissen in hun kano’s of met een net, staand in het water. En mensen die de was, de afwas en een bad doen in het kanaal.

Witte olifant?

We maken ook nog een tweetal stops. De eerste is bij een dorp waar, volgens een gids, een standbeeld van een witte olifant staat. Het is onbekend wanneer, door wie, en waarom die daar geplaatst is, maar het is wel een heilig monument, zo zegt hij.

We wandelen door het dorpje en komen bij een omheining, waar we onze schoenen uit moeten doen, uit respect. Als we de omheining binnengaan blijkt de olifant niet wit. En het is eigenlijk ook geen olifant…

De andere stop is bij een lokaal ziekenhuisje. Hier worden mensen ingeënt, en worden zieken verzorgd. Er is weinig aan te zien, dus ook deze stop is weinig inspirerend.

Overnachten in de jungle

Overnachten in een hutje in het bos

Wel inspirerend zijn de twee overnachtingen die we maken. We slapen daarbij in tenten en huisjes in de jungle. Of jungletje, omdat de verblijven op een eiland lagen.

Het toilet bevond zich in een apart hutje naast de tent. Zo ook de douche, waarbij je een emmertje water over jezelf moest gooien. Het personeel zorgde wel voor een grote bak warm water, wat een luxe!

Vooral de tweede nacht maakte indruk. We kwamen pas in het donker aan, omdat we vertraging hadden opgelopen. Zo liep de boot tot twee keer toe vast op de bodem van het kanaal. Staande in het water moest de bemanning de boot weer lostrekken.

De geplande wandeling op het eiland vond hierdoor in het donker plaats. Een wandeling waarbij we in het bos geen dieren zagen helaas. Maar des te leuker was het vuurtje stoken op het strand. En het wegrennen bij de branding, waar de kinderen natte schoenen en broeken aan overhielden.

Zingen in een dorpje

De tweede ochtend maakten we eerst een wandeling door de natuur, om uit te komen bij een lokaal dorp.

We krijgen een optreden in het dorp

Hier werden we al snel omsingeld door de plaatselijke jeugd, die met ons meeliep naar het schooltje. School is eigenlijk een groot woord, voor een enkel klaslokaal zonder tafeltjes en met kapot schoolbord.

Verderop stond ons een verrassing te wachten. Een groepje vrouwen uit het dorp gingen voor ons zingen. En hiervoor liep ook de rest van het dorp uit.

Nadat ook wij onze zangkunsten hadden laten horen aan het uitzinnige publiek, was het tijd om te vertrekken. Begeleid door alle kinderen liepen we naar het strandje, waar we instapten en uitbundig werden uitgezwaaid.

Bekijk deze en andere Familiereizen in Madagascar

Zwemmen en salto’s maken

Tycho maakt een salto vanaf de boot

Hoewel het bezoek aan het dorpje het absolute hoogtepunt was, hebben we ons twee-en-halve dag uitstekend vermaakt op de boot. De kinderen genoten van de rust en de spelletjes. En wij ook van het zonnen en vogeltjes spotten vanaf het bovendek.

En iedereen leefde zich uit tijdens de twee zwem-stops die we maakten. Eerst met alleen zwemmen. Vervolgens met het springen vanaf de boot. En tenslotte voor de grootste durfals met het maken van salto’s, en het springen van de hoge brug.

En zo was eigenlijk de hele vaartocht over het Pangalanes kanaal één groot hoogtepunt. Een oase van rust in het midden van een zeer intensieve reis door Madagascar.

Waarbij we ook nog ontelbaar veel indrukken opdeden van de dorpjes en de natuur in het moerasachtige Oosten van Madagascar.

Na de boottocht gaan we op zoek naar de Indri Indri in Andasibe National Park.

Lees op de website meer over een vakantie in Madagascar met kinderen.

Vind je deze pagina leuk? Klik op de knop hieronder!

(Zie je de knop niet? Log dan in op je Facebook account en/of geef Facebook toestemming om cookies te gebruiken)